Za nepunih devet mjeseci Dragan Čavić je od “Prointera” u dva navrata kupio računare vrijedne ukupno 115.690 KM. Otkako je sjeo u direktorsku fotelju “Elektrokrajine” firmi koja je obilježena “saradnjom” sa Igorom Dodikom dao je šest ugovora vrijednih 800.000 KM.

Od svih nagomilanih problema “Elektrokrajine”, od višestruko smanjene godišnje dobiti, preko milionskih zaduženja, do dugovanja dobavljačima, direktor ovog javnog preduzeća Dragan Čavić odlučio je da se pozabavi prioritetima. Po drugi put za nepunih devet mjeseci kupio je računare i to za 58.500 KM.   

Od koga ih je kupio – pitanje je koje se više ne postavlja. Banjalučki IT tender majstori, okupljeni pod imenom “Prointer”, za ove namjene od Čavića su, od kraja decembra prošle do polovine septembra ove godine, dobili dva ugovora vrijedna ukupno 115.690 KM.

Od 21. februara 2019. godine, kada je zasjeo u direktorsku fotelju najvećeg zavisnog preduzeća “Elektroprivrede RS” Čavić je “Prointeru” dao šest ugovora vrijednih ukupno oko 800.000 KM.

LAGER I KREDITI

Zanimljivo, na Čavićeve tendere za nabavku računara nijedna druga firma se i ne javlja. “Prointer”, koji je zauvijek obilježen očito vrlo uspješnom “saradnjom” sa Igorom Dodikom, sinom člana Predsjedništva Bosne i Hercegovine Milorada Dodika, sam šalje ponudu vrijednu 58.477 KM, sam i pobjeđuje!

Iako je žurba velika kada se troši narodni novac, kod isporuke robe je već nešto drugačija situacija. IT tender uspješnica od nekadašnjeg ljutog opozicionara sa čela NDP-a, a danas direktora – Dodikove produžene ruke u Narodnoj skupštini Republike Srpske dobila je rok da robu isporuči za maksimalno šezdeset dana.

Vratimo li se devet mjeseci unazad prisjetićemo se da je Dragan Čavić među prvima pružio ruku novostečenim prijateljima. Naime, dok se sarajevski ogranak banjalučkog “Prointera” probijao na federalno tender-polje, direktor “Elektrokrajine” računare je 27. decembra kupio upravo od ovog konzorcijuma. Tada ih je, kako je Žurnal već pisao, potpomogao sa 57.213 KM.

Sve ovo dešavalo se u momentu kada je “Elektrokrajina” pokušavala da se zaduži novim milionima kako bi ostala likvidna. Čavić je tada bio u potrazi za bankom koja bi mu dala kredit od 2,5 miliona KM na godinu dana po fiksnoj kamatnoj stopi od maksimalno 3,6 odsto. Prethodno je, krajem prošle godine, najveće zavisno preduzeće “Elektroprivrede RS” “Nova banka” kreditirala sa četiri miliona maraka, sa petogodišnjim rokom otplate.

Gotovo istovjetna situacija je i sada. “Prointeru” je dat novi ugovor, a Čavić je u novom pokušaju da zaduži preduzeće za dva miliona KM sa dvogodišnjim rokom otplate. Troškove kredita spreman je da plati 95.000 KM.

Dok “prioritetno” rješava probleme, ekonomisti Čaviću se oko vrata nižu loši finansijski rezultati. Prema pisanju portala Kapital s početka maja, gubitak snabdijevanja oko 2.400 velikih industrijskih potrošača odrazio se na poslovanje „Elektrokrajine“ u prvom kvartalu ove godine. Kvartalna dobit iznosila je dva miliona KM, što je tri miliona KM manje u odnosu na isti period prošle godine.

ŠTA KOŠTA 800.000?

S napuštanjem opozicionih redova nakon izbora 2018. godine, Čavić je od Dodika nagrađen direktorskom foteljom u “Elektrokrajini”. S njegovim imenovanjem u preduzeće se vraća “Prointer”, koji je tu posljednji tender dobio 2016. godine.

Prvi u nizu dilova Čavić-“Prointer” bio je onaj koji se 25. septembra 2019. odnosio na održavanje call centra. Jedna primljena i jedna prihvatljiva ponuda bila je vrijedna 57.283 KM. Od “Prointera” i “Kaldere”, koja je kasnije završila u “Prointerovim” rukama, Čavić je 21. oktobra 2019. nabavljao i RMU-ove po cijeni od 269.100 KM. Mjesec kasnije zatrebali su mu i centralni svičevi – 123.000 KM.

Uslijedio je, 27. decembra, ugovor sa Sarajevo – Banjaluka “Prointer” konzorcijumom za kupovinu računara – 57.213 KM.

U tender igri oko nabavke NN ormarića za trafostanice ponovo su, 27. januara 2020, bili “Kaldera” i “Prointer”. Cijena 234.000 KM. Posljedni uteftereni posao je gore pomenuta nova nabavka kompjutera za 58.477 KM.