Marko Đogo od oca Rista (žurnaliste) i majke Gordane (dipl. ekonomiste) u Sarajevu započinje osnovno-školsko obrazovanje koje usljed ratnih okolnosti završava na Palama. Nakon toga upisuje Gimanziju, opšti smjer, na Palama. Ekonomski fakultet Univerziteta u Istočnom Sarajevu upisuje 2002. godine gdje diplomira 2006. godine kao student generacije sa prosječnom ocjenom 9,13. Iste godine upisuje post-diplomske studije, smjer Poslovne finansije i bankarstvo, na Ekonomskom fakultetu na Palama, gdje magistrira 2009. godine sa magistarskim radom pod naslovom: „Uticaj finansijske liberalizacije na privrede Zemalja u tranziciji sa posebnim osvrtom na BiH“. U toku post-diplomskih (magistarskih) studija ostvario je prosječnu ocjenu 9,70. U aprilu 2013. godine odbranio je doktorsku disertaciju pod naslovom: „Uticaj režima deviznog kursa na platne bilanse Bosne i Hercegovine, Srbije i Hrvatske“, na Ekonomskom fakultetu u Istočnom Sarajevu, pod mentorstvom prof. dr Radovana Kovačevića, redovnog profesora Ekonomskog fakulteta u Beogradu.

Kao izuzetan student bio je stipendista Evropske komisije,  Fondacije dr Milan Jelić, Ministarstva nauke i tehnologije Republike Srpske, Ministarstva prosvete i kulture Republike Srpske i Grada Istočno Sarajevo.

Od 2007. Godine zaposlen je na Ekonomskom fakultetu u I. Sarajevu.

Aktivan je naučni radnik sa objavljene tri knjige i dvadeste i pet naučnih radova u BiH; Srbiji, Hrvatskoj, Makedoniji i Turskoj.

Govori engleski jezik.

Oženjen, otac troje djece.

Mr sci. Dušan Šehovac, sociolog, živi na Ilidži, lokalni heroj koji razmišlja globalno, svoj i ničiji, a sa svima povezan, pokušava da spoji akademsko, aktivističko i ljudsko promišljanje, misli humanistički, aktivno radi na pozitivnim promjenama, zajedno sa drugima, voli da bude dio mreže aktivista, rasuđuje i svojom dušom. Za sebe kaže da obožava da se ne slaže ni sa samim sobom!

Otac Danilo Dangubić će ostati upamćen kao sveštenik koji je za vrijeme svoje službe u Istočnom Sarajevu, gdje je obavljao dužnost parohijskog sveštenika i starješine hrama Svetog Vasilija Ostroškog, sebe u potpunosti davao da nam osvijetli autentično Hrišćantvo. On je sveštenik koji je u svakoj službi nezaobilazno propovijedao na neobičan i pristupačan način. Umio je da savetuje, ali i da se posavetuje u svojoj crkvi, ali i po "košnicama istočnosarajevske novogradnje". Sveštenik Danilo je ličnost koja trenutak pretvara u “vječnutak”.

Po pozivu vladike Grigorija u maju 2019. godine otac Danilo otišao je na službu u Eparhiju diseldorfsku i njemačku.

Rođen davne 1962. godine u najkraćem mjesecu u godini u sred Sarajeva,  od oca Aleksandra i majke Anke. Cijeli život proveo u rodnom gradu što i  sada radi u granicama svojih mogućnosti i otežanim uslovima. Po zanimanju inženjer telekomunikacija koji se bavi uočavanjem očiglednih stvari o kojima voli da ponešto i napiše, što poneko ponekad i objavi.

Mnogi portali su mu objavili tekstove, a sa nekih je i skinut kao kolumnista, jer je prerazbarušen, neuklopljiv i netipičan stvaralac.

Tri puta je nagrađivan od strane vasione, suprugom i dvojicom sinova. Svoje video radove objavljuje i na Jutjub kanalu, svjestan činjenice da je slika, a pogotovo video često govorljiviji od teksta.

Saša Knežević je rođen 21. novembra 1971. godine u Sarajevu, gdje je završio osnovnu i srednju školu i upisao studije Opšte književnosti na Filozofskom fakultetu. Po izbijanju ratnih dejstava bio je pripadnik Vojske Republike Srpske od 1. aprila 1992. do 1. septembra 1993. godine, kada odlazi na studije u Novi Sad.

Filozofski fakultet – Odsjek za srpsku književnost i jezik upisao je 1993. godine, gdje je 1998. godine diplomirao, a 2003. godine i magistrirao. Doktorirao je 25. maja 2007. godine na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Istočnom Sarajevu kod prof. dr Ljubomira Zukovića, gdje je odbranio disertaciju pod naslovom „Narodne pjesme o srpskom vojevanju za slobodu tokom 19. vijeka“.

Od oktobra 1998. godine zaposlen je na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Istočnom Sarajevu, gdje je biran za asistenta i višeg asistenta, 2004. godine. U zvanje docenta za Književnoistorijsku oblast izabran je 14. marta 2008. godine, a u zvanje vanrednog profesora za naučnu oblast Specifične književnosti (Srbistika), 10. aprila 2013. godine.

Potpredsjednik je Društva nastavnika srpskog jezika i književnosti Republike Srpske. Sekretar je redakcije časopisa „Radovi“ sa Pala, član uredništva časopisa „Metodički obzori“ iz Pule i član uređivačkog odbora časopisa „Prilozi nastavi srpskog jezika i književnosti“ iz Banjaluke.

Do sada je učestvovao na četiri konferencije i četrnaest naučnih skupova.

Najvažnija djela: Višnjićev pjesnički spomenik revoluciji (2012); Kad oblaci jedu ljude (1994); Jadni moj Marko (2004); Otkud pamet onom ko je nema (2013); U sjećanju na zaborav (2015)

Slobodan Kovačević je nastavnik srpskog jezika u penziji iz Pala. Sem dugogodišnjih poslova prosvjetnog radnika, obavljao je različite poslove, poput komercijalnih poslova u "FAMOS-Koran" Pale i lektorisanja u Gradskoj upravi Istočno Sarajevo. U periodu od 1990-91. godine bio je predsjednik opštine Pale, kada je potpisao sudbonosnu odluku istupanja opštine iz sastava Grada Sarajevo. 

Od 1999. do 2009. godine bio je direktor Kulturnog centra "Pale", gdje je ostvario odlične rezultate u poslovanju i razvijanju Centra, gdje su nastale i osnovane mnogobrojne kulturne i sportske manifestacije, udruženja i aktivnosti. Velike zasluge ostvario za nastanak manifestacija "Dani Duška Trifunovića", "Konferencija beba", "Đurđevdanski uranak", "Festival frule" i mnoge druge. Bio je predsjednik OO SPKD "Prosvjeta" Pale, čiji je rad obnovio nakon rata i tu funkciju obavljao do 2011. godine.

Za doprinos kulturi nagrađivan Poveljom SPKD "Prosvjeta" povodom 100. godišnjice osnivanja društva i Zlatnom značkom Kulturno-prosvjetne zajednice Republike Srbije. Trenutno ima 65 godina i živi u Palama.

Suad Džanko je rođen 26.08.1957. godine u Višegradu. Od 1957.  pa do 1961. je sa porodicom živio u Sarajevu. Kad mu je otac dobio posao u "FAMOS"-u , tadašnjem Remontnom zavodu, preselila se cijela porodica u Pale. Bili su smješteni u garsonjere nadomak "FAMOS"-a. Nakon nepune godine, njegova porodica se seli u dvosoban stan u naselju Koran.

Dosta događaja iz tog perioda je opisao u  u svojoj knjizi  "Sretina koliba i ostale priče". Na Palama je završio osnovnu školu. Po završetku osnovne škole, upisao se u Sarajevo u Prvu gimnaziju, potom završio Filozofski fakultet isto u Sarajevu na odsjeku za istoriju. Sve vrijeme je vozario vozom „ćirom“, dok ga nisu ukinuli.

Godine 1983. se zaposlio u sarajevskoj firmi „Hidrogradnja“ u finansijskom sektoru. Počeo sa radom u toj firmi na izgradnji Hidroelektrane u Višegradu, a potom prebačen na gradilište "Haditha" u Irak, a onda 1990. godine odlazi sa istom firmom u Libiju. Tu ga je i rat zatekao. Potom odlazi u Njemačku, gdje je radio 25 godina u Lufthanzi.

Do 2017. godine je živio u Dizeldorfu, a te 2017. godine se vratio u Sarajevo, gdje tu i sada živi. Oženjen je.  Većinu svog života, kako kaže i najljepše godine života je proveo u Palama. O životu u Palama je pisao u gore već pomenutoj knjizi, čija je promocija i bila u Palama u Kulturnom centru, u avgustu 2017. godine.

Iz te njegove knjige, a uz njegovu saglasnost, portal Katera objavljuje neke dijelove kao kolumne.

Davor Cicović iz Pala, po zanimanju diplomirani profesor geografije, rođen je 20. oktobra 1982. godine u Sarajevu.

Trenutno živi i radi u Njemačkoj. Otac jednog djeteta.

Đakon mr Božidar Vasiljević

Rođen je 11. januara 1995. godine na Vrelu Bosne u Blažuju, Srpskoj Ilidži, od oca protojereja – stavrofora Momira i majke Mire rođ. Komlenović. Iste godine 18. februara kršten je u crkvi Sv. Save u Blažuju. Rodivši se u mnogočlanoj i uglednoj svešteničkoj porodici, od malena je vaspitavan po poretku i vrlini Pravoslavne Crkve, što će ga opredijeliti da život posveti Bogu.

Sa Ilidže, sa majkom i braćom zbog ratnih zbivanja u Sarajevu, prelazi u manastir Sv. Vavedenja u Ovčaru kod Čačka, gde kao dete ostaje do kraja rata. Blagoslovom blaženopočivšeg mitropolita dabrobosanskog Nikolaja (Mrđe), sa porodicom prelazi na srpsku teritoriju otpočevši život na Sokocu. Završava prvih pet razreda osnovne škole na Sokocu, a ostala četiri i malu maturu na Palama. Šestorazrednu muzičku školu u Istočnom Sarajevu okončava uporedo, u roku od četiri godine, na odseku za gitaru.

Odlučivši se za sveštenički poziv, blagoslov za upis u Bogosloviju Sv. Save u Beogradu daje mu mitropolit Nikolaj, avgusta 2009. U toku svog obrazovanja ostvaruje značajne nagrade i rezultate: na takmičenju u besedništvu srednjoškolaca Beograda, laureat muzičkog sveslovenskog etnomuzikološkog takmičenja u Kozeljsku (Rusija), kao član muzičkog sastava „Đurđevi Stupovi“ i dr. Petorazrednu Bogosloviju Svetog Save maturira maja 2014. sa odličnim uspjehom i primjernim vladanjem, kao jedan od najboljih đaka ove najstarije beogradske škole, u 180. generaciji od njenog osnivanja.

Akademske 2014/ 2015. godine blagoslovom mitropolita dabro – bosanskog Nikolaja, upisan je na Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu. Biva član Aktiva za naučni podmladak teološkog fakulteta. U toku studija bio je pojac Sabornog hrama Sv. Arhangela Gavrila u Beogradu, član horova: Prvog beogradskog pevačkog društva, hrama Sv. Arhangela Gavrila, crkve Sv. Marka i dr.

Studije završava u roku na Malu Gospojinu 2018. godine sa prosečnom ocenom 9, 14 ESPB. Blagoslovom mitropolita dabrobosanskog Hrizostoma 24. novembra 2018. stupa u sv. tajnu braka sa suprugom Tamarom rođ. Škiljević. Pored izučavanja bogoslovskih nauka, bavi se i pisanjem i prevodilačkim radom. Dopisnik mnogih redakcija: „Pravoslavie.ru Srpska“, „Pravoslavlje“ novine srpske Patrijaršije, časopis „Čudo“, info portal „Katera“, „Pravoslavni Misionar“, „Svetigora“, Službeni Glasnik SPC itd.

Blagoslovom mitropolita dabro – bosanskog Hrizostoma upisan je na drugi stepen studija bogoslovskih nauka (master studije), na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu, koji završava uspješno odbranom master rada sa najvišom ocenom (10) i prosečnom ocenom 9, 67 – 31.08.2020. Rukom mitropolita dabro – bosanskog Hrizostoma na Blagovesti 7. aprila 2019. godine u hramu Svetog Vasilija Ostroškog u Istočnom Sarajevu rukopoložen je u čin đakona i postavljen u istoimenom hramu na Dobrinji za sekretara – đakona.

Blagoslovom Mitropolita Hrizostoma školske 2020/2021. upisuje doktorske studije na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Mentor na izradi doktorske disertacije, pod naslovom: „Recepcija poslanica apostola Pavla u spisima Justina Novog“, mu je bio Mitropolit dr Porfirije (Perić), današnji Patrijarh srpski.

Nikola Lazarević živi u Palama. Rođen je 26. 6. 1959. godine. Pravnik, oženjen, otac dvijee kćerke. Nikola je kolumnista, višedecenijski ekološki aktivista, volonter i zadužbinar

Predsjednik je Ekološke partije Republike Srpske – ZELENI SRPSKE.