U Dobrovoljačkoj ulici u Sarajevu pripadnici "Zelenih beretki" i Teritorijalne odbrane BiH su, prema naredbama člana Predsjedništva BiH Ejupa Ganića, na današnji dan 1992. godine napale kolonu vozila JNA koja je, prema dogovoru Alije Izetbegovića i Unprofora, napuštala tadašnju Drugu vojnu oblast.

Napadom u Dobrovoljačkoj ulici na kolonu JNA, koja se početkom maja 1992. godine mirno povlačila iz Sarajeva prema sporazumu i uz garanciju mirovnih snaga UN na čelu sa generalom Luisom Mekenzijem, rukovodili su tadašnji član Predsjedništva BiH Ejup Ganić i rukovodstvo takozvane RBiH.

Televizijske stanice emitovale su snimke na kojima su se vidjela ugljenisana tijela vojnika kod sarajevske Skenderije.

Iako je za bezbjednost vojnika garantovao tadašnji predsjednik Predsjedništva BiH Alija Izetbegović, kolona JNA nije bezbjedno izašla iz Sarajeva, već je prekinuta i napadnuta.

Za samo nekoliko dana mučki su ubijena 42 pripadnika JNA, 71 je ranjen, dok ih je 207 zarobljeno. Prvi napad je izvršen 2. maja napadom na Dom JNA, a sve kasarne JNA u ovom gradu bile su blokirane i pod opsadom muslimanskih paravojnih snaga, koje su im isključile struju, vodu i telefon.

Bilans krvavog pira iznosi 42 ubijena vojnika i civila, i to u Domu JNA jedan, komandi Druge vojne oblasti dvoje, Radničkom univerzitetu "Đuro Đaković" tri, na Skenderiji 14, Dobrovoljačkoj ulici devet, a na drugim lokacijama u Sarajevu 13.

Prema nacionalnom sastavu, ubijena su 32 Srbina, šest Hrvata, dva muslimana i dva Albanca, od kojih 10 oficira, 28 vojnika i četiri građanska lica koja su radila u JNA.

U svim dosadašnjim izvještajima Tužilaštvu BiH, Ministarstvo unutrašnjih poslova /MUP/ Republike Srpske navodilo je da napadi 2. i 3. maja 1992. na objekte i pripadnike JNA, posebno u Dobrovoljačkoj ulici predstavljaju krivično djelo ratnog zločina protiv civilnog stanovništva, ranjenih i bolesnih, ratnih zarobljenika, protivpravnog ubijanja i ranjavanja neprijatelja, kao i povrede zakona i običaja rata, koji je potom prerastao u bezočni, nehumani i planirani atak muslimanskih paravojnih jedinica na članove porodica vojnika, oficira i građanskih lica u JNA.

Prema saznanjima i dokazima kojima raspolaže MUP Srpske, nakon stravičnog zločina počinjenog 2. i 3. maja 1992. godine nad pripadnicima JNA u Sarajevu, pripadnici "Zelenih beretki", "Patriotske lige", "Bisera" i drugih ozloglašenih paravojnih muslimanskih jedinica otpočeli su progon njihovih porodica, tako što su im djecu i supruge nasilno otimali iz sarajevskih stanova, da bi ih potom ucjenjivali i razmjenjivali s ciljem stvaranja atmosfere straha i panike među Srbima početkom rata u Sarajevu.

Obimne istražne radnje MUP-a Srpske rezultirale su izvještajem od 45 stranica, a u 122 priloga uz izvještaj Tužilaštvu dostavljeno je 117 dokumenata sa oko 470 stranica, tri fono zapisa - audio-kasete, dva kompakt diska sa presretnutim razgovorima i dva video-zapisa, koji dokazuju postojanje navedenih krivičnih djela i neposredno učešće pomenutih osumnjičenih lica, a posebno generala Jovana Divjaka u njihovom izvršavanju.

Nažalost, pravosuđe BiH ostalo je nijemo na ove dokaze i primjedbe srpske strane da je u Sarajevu tokom rata postojalo 126 logora, kao i da je oko 3.200 civila srpske nacionalnosti stradalo u tom gradu.