Ratni komandant muslimanske vojske srebreničkog Samostalnog brdskog bataljona "Glogova" Ejub Golić, koji je poginuo u jeku borbe u rejonu zvorničkog sela Baljkovica, tri puta je sahranjen kao "žrtva genocida", pišu "Večernje novosti".
Golić je poginuo u borbi nakon što je pozvao na juriš na srpske položaje kod Zvornika, piše list, pozivajući se na svjedočenja bivšeg srpskog zarobljenika u srebreničkoj koloni Zorana Jankovića, ali i na muslimanska svjedočenja i izvore.
Golić je tri puta sahranjen, prvo 15. jula 1995. godine kod Baljkovice gdje je poginuo, pa u Živinicama i na kraju 11. jula 2010. godine u bošnjačkom Memorijalnom centru Potočarima, kod Srebrenice pod rednim brojem 172, a iz Sarajeva predstavljen kao "žrtva genocida".
Janković je za "Novosti" opisao da je danima bio u kilometarskoj koloni srebreničke 28. divizije, sa vezanim rukama, kao zarobljenik i živi štit, te da je u proboju bukvalno pred njegovim očima poginulo na stotine muslimanskih boraca.
- U opštem haosu, mnogi su ginuli od `svoje ruke`, u međusobnom obračunu ili kao izdajnici, ako bi iz ko zna kog razloga skretali iz kolone ili zaostajali - priča Janković, napominjući da je o ovome svjedočio i u Haškom tribunalu kao svjedok odbrane.
Opisujući pogibiju muslimanskog komandanta Golića, on je rekao da je Golić sa začelja prešao na vrh kolone, kada je dojavljeno da se "u Nezuku nazire vrh džamije", te da je u tom zanosu i pozvao na juriš, kada je i smrtno ranjen.
- Vidio sam da su mu muslimanski saborci bajonetima odmah iskopali mezar /grob/ - kaže Janković, kome su muslimani već sa prvim korakom "na slobodnoj tuzlanskoj teritoriji" pololmili rebra.
O pogibiji Golića "Novosti" navode i svjedočenje Šemse Salihovića, ratnog komandanta Cerske, koji je i sam bio teško ranjen u posljednjem proboju na Baljkovici.
List prenosi da je Golićev brat Safet sa nekoliko boraca tijelo zakopao u napušteni rov kraj Baljkovice da bi se nekoliko mjeseci kasnije njegovi saborci vratili i prenijeli tijelo koje je pokopano u Živinicama kod Tuzle.
Pošto je tog 11. jula 2010. godine u Potočare bio najavljen dolazak najvećeg broja svjetskih zvaničnika, prirećen je i najveći broj sahranjenih, pa je Golić po treći put premješten i sahranjen pod rednim brojem 172 kao Ejub /Latifa/ Golić, navodi se u tekstu.