U Ulici Vase Miskina, u Sarajevu, 27. maja 1992. godine, prema verziji ratnih muslimanskih vlasti, eksplodirale su četiri granate, od kojih je 16 osoba poginulo, dok je 108 ranjeno.

Istog dana, delegacija SDA je napustila konferenciju u Lisabonu, gdje se od 21. maja pregovaralo o ustavnom uređenju BiH, a već 30. maja uslijedile su dugogodišnje sankcije UN prema SR Jugoslaviji.

Bila je to matrica, prema kojoj je uvijek pred važne međunarodne konferencije o BiH, dolazilo do masakra, poput Ulice Vase Miskina, Markala i Tuzlanske kapije.

Nekadašnji ministar unutrašnjih poslova Republike Srpske Tomo Kovač svjedočio je da su svjetski obavještajci sve vrijeme znali da Srbi nisu počinili masakr u redu za hljeb, u Miskinovoj, kao ni poslije na Markalama.

Granata na civile u Miskinovoj, nije mogla biti ispaljena sa srpskih položaja, a masakr na Markalama su pripremali i izvršili inženjeri namjenske industrije, okupljeni oko Zaima Backovića, zbog viših političkih i ideoloških ciljeva i to su strani obavještajci znali.

Kovač je naveo, da je u nekadašnjoj Ulici Vase Miskina, te 1992. godine, postojao stan Državne bezbjednosti, iz kog je napravljen statičan snimak događaja, bez haosa i panike, pod uglom od 45 stepeni.

I na suđenju prvom predsjedniku Republike Srpske, Radovanu Karadžiću, vještaci odbrane uspjeli su da dokažu, da je „primitivni MRUD pokosio te ljude".

MRUD je protivpješadijska mina rasprskavajućeg usmjerenog dejstva, jugoslovenske proizvodnje.

Četiri mjeseca kasnije, u Londonu, pojavio se izvještaj UN, koji je doveo u pitanje verziju prema kojoj su za tragediju odgovorne srpske jedinice u Sarajevu.