Dosadašnji starješina fočanskog Hrama Svetog Nikole Miloš Samardžija, koji je dao veliki doprinos obnovi ove stare crkve - nacionalnog spomenika BiH i Republike Srpske, odlazi u novu parohiju u Vlasenicu, a parohijani u Foči će ga se, više od svega, sjećati po vedrom duhu, jednostavnom pristupu i lijepoj riječi.

Uz blagoslov Njegovog visokopreosveštenstva mitropolita dabrobosanskog Hrizostoma, u vrijeme dok je starješina ovog hrama bio ovaj mladi sveštenik rodom sa Sokoca, urađen je obiman i zahtjevan posao restauracije unutrašnjosti crkve, podignute u vrijeme Turaka 1857. godine u nekadašnjoj Srpskoj varoši iznad Foče.

Osim toga, zamijenjene su elektroinstalacije, uveden novi sistem grijanja, a u porti je riješen veliki problem odvoda površinskih voda obnovom drenažnih kanala.

Time je matična fočanska crkva, dragulj Republike Srpske i BiH, koja je imala ogromnu ulogu u očuvanju srpstva i pravoslavlja na ovim prostorima za vrijeme turske i austrougarske vladavine, spasena od propadanja.

Miloš Samardžija u Foči je završio srednju bogoslovsku školu, a potom i Bogoslovski fakultet, tu je upoznao i svoju suprugu sa kojom je dobio troje djece, da bi se u ovaj grad, ali sada kao sveštenik, vratio u decembru 2020. godine. Prethodno je službovao na Vučijoj Luci u Istočnom Starom Gradu.

Uz blagoslov mitropolita Hrizostoma, a na ličnu molbu, nakon nešto više od četiri godine službe u Foči, Samardžija pastirski poziv nastavlja u Vlasenici.

Za relativno kratak period boravka u gradu na ušću Ćehotine u Drinu, ovaj sveštenik ostavio je dubok trag.

Samardžija kaže za Srnu da je još od đačkih i studentskih dana u Foči imao mnogo prijatelja i poznanika, ali da se kroz svešteničku službu posebno zbližio sa svojim parohijanima.

- Zajedno smo tugovali i zajedno se radovali - oko stotinu sahrana i isto toliko krštenja za ove četiri godine. Naravno da čovjek nije od kamena, teškog srca odlazim dalje na službu. Naš sveštenički poziv je složen, ali ujedno i lijep, jer kroz godine službovanja čovjek upozna dosta naroda, razne profile ličnosti, ali zaista kasnije shvati da je to velika blagodat - priča Samardžija.

Foto: radiofoca.com

Veza sa parohijanima u Foči je posebna, dodaje on, jer su se dodatno srodili dok je trajao veliki poduhvat obnove crkve, u čemu je učestvovao veliki broj vjernika.

- Bilo je veoma teško preduzeti taj korak, ali znao sam da ćemo sa dobrim ljudima Foče naći zajedničku riječ i to se i pokazalo. Članovi Crkvenog odbora dali su veliki doprinos, neprestano brigu vodili, tako da smo za nepunu godinu i po uspjeli da renoviramo kompletnu Crkvu Svetog Nikole - ističe Samardžija i zahvaljuje svima koji su učestvovali u ovom velikom djelu.

Omiljen među parohijanima, Samardžija plijeni jednostavnošću i vedrinom, ali i nastoji da uvijek bude otvoren za svakog čovjeka.

- Uvijek nastojiš da nađeš sa čovjekom zajedničku riječ, iako smo svi na neki svoj način različiti, ali opet je Gospod Bog koji nas sjedinjuje i spaja i upravo u Njemu nalazimo zajednicu, tako da Crkva jeste zajednica i parohija jeste zajednica - ističe Samardžija.

Svetonikolajevska crkva je i obnovljena na krilima zajedništva i međusobne sloge sveštenika koji u njoj služe i koji svojim primjerom utiču i na odnose među parohijanima.

Uz mnoštvo emocija, sa parohijanima i sveštenicima Aleksandrom Vidakovićem i Vjekoslavom Jovanovićem, sa kojima je zajedno službovao u Hramu Svetog Nikole, Samardžija se oprostio na liturgiji na Savindan.

- Bilo je malo i suza i svega, ali i to je normalno, jer čovjek se veže za svoje parohijane i parohijani se vežu za svog sveštenika, tako da teška srca odlazim iz Foče, ali Foča je moj grad i vraćaću se neprestano. Biću uvijek srećan da vidim radosna lica mojih dragih parohijana, neka su mi živi i zdravi, da ih Gospod Bog čuva i naravno u zdravlju i radosti da se gledamo! - poručio je novi vlasenički paroh.

Miloš Samardžija u Vlasenicu odlazi ove sedmice i već u nedjelju, 2. februara, služiće u tamošnjem hramu.