Na današnji dan, 27. septembra 1943. godine, kod sela Jabuka između Pljevalja i Prijepolja, u četničkoj zasjedi, poginuo je narodni heroj Boško Buha, najčuveniji partizanski bombaš i borac herojske Druge proleterske brigade.
Rođen je 1926. godine u slavonskom selu Gradina kraj Virovitice. Godine 1941, nakon okupacije Jugoslavije i uspostavljanja Nezavisne Države Hrvatske, njegova je porodica bila na meti ustaša i spas je našla u zapadnoj Srbiji.
Stigavši do teritorija pod kontrolom partizana, petnaestogodišnji Boško se pokušao pridružiti partizanima, ali je zbog godina odbijen. Nije odustajao i nakon upornih pokušaja 1942. godine se priključio Drugoj proleterskoj brigadi NOVJ.
Iako je bio mlad, iskazivao je izuzetnu hrabrost. Posebno se istakao kao vješt bombaš, pa je bio i vođa jednog bombaškog odjeljenja. Kao jedan od omiljenih boraca Četvrtog užičkog bataljona Druge proleterske brigade bio je izabran za člana delegacije ove brigade na Prvom kongresu antifašističke omladine Jugoslavije. Na ovom kongresu, održanom decembra 1942. godine u Bihaću, govorio je o svojim i podvizima svojih ratnih drugova.
Godinu dana kasnije, 27. septembra 1943. godine, Boško Buha je poginuo, kada je kamion u kome se nalazio upao u zasjedu četnika u blizini sela Jabuka kraj Prijepolja.
Sahranjen je u Pljevljima. Za narodnog heroja proglašen je 20. decembra 1951. godine. Kao jedan od najmlađih boraca postao je simbol borbe i stradanja omladine u Narodnooslobodilačkoj borbi.
Ime Boška Buhe nose četiri osnovne škole - dvije u Srbiji i po jedna u Crnoj Gori i Republici Srpskoj. Preko 60 ulica na teritoriji Republike Srbije nosi njegovo ime. Takođe, ime Boška Buhe nose ulice u gradovima drugih bivših jugoslovenskih republika.
Godine 1975, na pionirskim susretima „Boško Buha” u Jabuci pokrenuta je inicijativa da se o Bošku Buhi snimi film. Ovu ideju realizovao je reditelj Branko Bauer, koji je 1978. godine snimio film i seriju.
Film je premijerno prikazan 17. novembra 1978. godine, a serija je emitovana iste godine na Televiziji Beograd. Autori scenarija za film bili su scenarista Dušan Perković i publicista Boško Matić. Matić je bio Boškov saborac i jedan od boraca Druge proleterske brigade.
Film je bio veoma popularan u SFRJ, a posebno je bila popularna filmska numera „Nek nas se sete”, čiji je tekst napisao Duško Radović, muziku komponovao Zoran Simjanović, a otpjevao Oliver Dragojević.
"Nek nas se sete"
Čuli su od oca,
videli od brata,
pravili su puške
igrali se rata.
Zamagli se nebo
nad decom u travi
puče prava puška
i rat poče pravi.
Da ostanu deca
kada rat su sreli
nisu više mogli
ili nisu hteli.
Prava puška puca
pravi oganj žeže
pobegla bi deca
al’ ljudi ne beže.
Nek nas sete ove slike
na tu decu, na te đake
što su mali, mali za vojnike,
a veliki za junake.
Crna mračna sila
u susret im kreće,
plakala bi deca
al’ vojnici neće.
Dok su bili đaci
štošta nisu znali,
na ispitu ovom
mnogi su i pali.