Glumačka diva Olivera Marković preminula je 2. 7. 2011. godine, nakon duge i teške bolesti. Poslije njene smrti, njen sin, reditelj Goran Marković, poklonio je Narodnom pozorištu drvenu kutiju za nakit u kojoj je slavna glumica držala svoje dragocjenosti – tri na prvi pogled potpuno obične stvari.

Ali samo na prvi pogled jer svaka od njih govori mnogo o liku i djelu Olivere Marković.

Umrlica Žanke Stokić

Umrlicu Žanke Stokić je, kako je otkrio Marković “Olivera skinula sa jednog drveta”, neposredno poslije sahrane svoje starije koleginice, 1947. godine. Godinu dana kasnije, Olivera je upisala Akademiju, a činjenica da je sačuvala kroz sve te decenije ovo parčence papira, jasno govori o tome koliko je cijenila Žanku Stokić.

Žanka Stokić bila je prva Gospođa ministarka Narodnog pozorišta u Beogradu 1929. godine, a Olivera Marković okušala se u ulozi čuvene Nušićeve junakinje 1982. na istoj sceni.

Zanimljivo, Olivera Marković je prvo ime na listi glumica koje nikad nisu dobile nagradu "Velika Žanka", mada su je itekako zaslužile.

Vještačke trepavice

Olivera Marković držala se toga da svaka glumica mora da ima par vještačkih trepavica. Njoj, uostalom, s onakvim talentom ništa drugo i nije bilo potrebno.

Mada je mlađa publika zna po ulogama svojeglavih gospođa u serijama “Bolji život”, “Srećni ljudi”, “Porodično blago” ili otkačene Angeline u “Otvorenim vratima”, Olivera je karijeru počela ulogama zavodnica, ljepotica.

- Nikada nisam bila ni Ofelija, ni Julija, niti sam volela takve uloge. Počela sam kao zavodnica i naigrala se takvog repertoara – od glupača do prevejanih, od opajdara do dama iz visokog društva - izjavila je jednom prilikom.

Kasnije je ponosno isticala da “glumac mora znati kada treba da se povuče i promeni žanr da ne bi ispao smešan.”

Vizit karta

Vizit karta Olivere Marković u sebi nosi raznolikost svih njenih uloga, svu profesionalnost i posvećenost, ali i skromnost i svojeglavost glumačke dive, za koju se vezuje i anegdota da je odbila Holivud.

Naime, kad je zaigrala ledi Magbet u filmu “Sibirska ledi Magbet”, vidio ju je jedan od velikana iz Holivuda i htio da je vodi. Ali, nju to nije naročito zanimalo. Poslije jednog gostovanja u Bugarskoj 1964. godine, s ansamblom “Frula”, “nije imala vremena” da sačeka dolazak Kirka Daglasa koji je izrazio želju da se upoznaju.

- Iz sopstvenog iskustva s inostranim filmskim glumcima, a ono nije malo, mogu reći jedno, što je čovek veći umetnik, utoliko je jednostavniji i skromniji -  znala je da kaže.

Izgleda da je upravo takva i sama bila.