U Derventi je, u svom kontejneru, umro Mirko Zorić ratni vojni invalid i borac Vojske Republike Srpske. Istinski patriota i stvaralac Republike Srpske.

Životna sudbina Mirka Zorića „izbjeglice“ iz Bosanskog Petrovca, koji je bio teško bolestan i živio sa suprugom Mikom (68) i kćerkom Milenom (39) u kontejneru od 20 kvadrata u Derventi, slična je sudbinama njegovih saboraca.

Za Mirkove probleme i probleme njegove porodice, izgleda, niko niti je imao sluha ni vremena ni da čuje, a kamoli da ih rješava.

Obraćao se Mirko za pomoć Centru za socijalni rad, Ministarstva rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske, opštinskoj boračkoj, kao i republičkoj boračke organizaciji i uvijek dobijao odgovor da zbog nedostatka novčanih sredstava nisu u mogućnosti da mu značajnije pomognu.

Protekli rat je prema Mirku bio brutalno surov; ostao je bez oba roditelja i sestre, koji su ubijeni 1995, ostao je bez ognjišta, bez ičega…

Jedinice takozvane Armije RBiH su zauzimanjem Bosanskog Petrovca zarobile Mirkovu suprugu Miku i kćerku Milenu, koje su u zarobljeništvu provele do 26. januara 1996, kada su razmijenjene.

Kad je bilo potrebno stvarati Republiku Srpsku, Mirko je bio tu, od 1992. kada je mobilisan do 1996. kad je demobilisan, punih 42 mjeseca i 8 dana. A onda je zaboravljen, kao i većina bivših pripadnika VRS.

Mirkov porodični dom iz Prkosa, sela kod Bosanskog Petrovca, zamijenila je improvizovano prekrivena ruševina, koju je bio prisiljen da napusti krajem 2011, zbog povrata imovine ranijem vlasniku. Tada se useljava u kontejner UNHCR, u kojem je danas umro.

Mirko nije želio oštetiti ono što je stvarao, nije, poput nekih političara i ministara, tužio Republiku Srpsku i nije „naplatio“ svoje rane.

Mirko je umro u kontejneru od 20 kvadrata ostavljen od svih.

U subotu 1.8.2020. u 5 do 12 zakazan je protest boraca u Trebinju. To je prilika da se barem simbolično podrže borci i da se zapali svijeća za pokoj duše Mirka Zorić.