U Beogradu su na današnji dan, prije 32 godine, održane prve velike opozicione demonstracije protiv tadašnje vlasti Slobodana Miloševića.
Bila je to pobuna protiv režima i uređivačke politike državne televizije koja je tada prvi put nazvana "TV Bastilja".
Demonstracije su bile prvi veliki miting SPO Vuka Draškovića, a podržale su ga i još neke opozicione stranke protiv režima Slobodana Miloševića.
Povod za demonstracije bilo je traženje ostavke generalnog direktora tadašnje Televizije Beograd Dušana Mitevića i ministra policije Radmila Bogdanovića, ali su se kasnije pretvorile u demonstracije protiv Slobodana Miloševića.
Demonstracije je organizovao Srpski pokret obnove /SPO/ Vuka Draškovića, a direktan povod za poziv da "TV Bastilja mora pasti" bio je državni komentar na državnoj televiziji, u kome se navodilo da SPO sarađuje sa proustaškim i profašističkim režimom u Hrvatskoj.
Na demonstracijama je bilo više desetina hiljada građana, a poginulo je dvoje ljudi - učenik Branivoj Milinović i policajac Nedeljko Kosović, dok je više stotina ljudi povrijeđeno.
Demonstracije pod sloganom "Miting protiv petokrake" izvele su na ulice oko 100.000 ljudi, po gradu je bilo razmješteno više od 10.000 policajaca, a vlast je u jednom trenutku izvela i tenkove na ulice.
Bio je to početak uličnih protesta opozicije u Srbiji na koje je vlast odgovorila silom.
Na zabranjeni miting, na Trg Republike stiglo je oko 100.000 ljudi, iako je policija blokirala prilaze Beogradu.
Oko podneva policija kreće u razbijanje demonstracija.
Lideri opozicije sklanjuju se u Narodno pozorište čija im je vrata otvorila tadašnji upravnik Vida Ognjenović.
Dok su se sa terase Narodnog pozorišta obraćali demonstrantima, policija je stezala obruč i pokušavala da rastjera građane ogromnim količinama suzavca, vodenim topovima, gumenim mecima, konjicom.
Ali, demonstranti pružaju žestok otpor i počinju višečasovni sukobi sa policijom.
Na prebijanje demonstranta Vuk Drašković sa balkona odgovora pozivom na "juriš".
Povrijeđeno je više od 200 ljudi.
U Masarikovoj ulici, bježeći od demonstranata gine policajac Nedeljko Kosović, a nešto kasnije, policija upotrebljava vatreno oružje i ubija sedamnaestogodišnjeg Branivoja Milinovića.
Vlast izvodi tenkove na beogradske ulice. Uhapšen je lider SPO-a Vuk Drašković i zabranjen rad televizije Studiju B i radiju B 92.
Milošević je demonstrante nazvao "snagama haosa i bezumlja", a odgovor na silu, stiže sljedećeg dana, kada iz Studentskog grada ka Terazijskoj česmi kreću studenti, čime je počela "plišana revolucija".
Poslije nekoliko dana protesta usvojeni su zahtjevi, smijenjeno je rukovodstvo državne televizije, ministar policije Radmilo Bogdanović podnio je ostavku, B 92 i Studio B nastavili su rad, iz zatvora je pušten Vuk Drašković.
Današnji predsjednik bio Srbin dok nije bio na vlasti.
Drašković, Šešelj i još podobar broj vođa bili igrači udbe.
Najveći, najpošteniji izginuli, najlukaviji i najpokvsreniji na vlasti.
Mentalitet Srba se promjenio, ali nade još uvjek ima.