Čestica moštiju Svetog Justina Ćelijskog, na radost vjernika na sjeverozapadu Rusije, stigla je u Saborni hram Svetog apostola Pavla u Gatčini. Čestica moštiju i ikona Ave Justina nalaziće se u istom hramu gdje i mošti Novomučenice Svete Marije Gatčinkse, svetiteljke koja je povezala Srbe i Ruse. Dragocjenosti su stigle upravo na njen praznik.

„Počivaće u hramu koji ima još jednu vezu sa našom crkvom, u njemu su do 1919. bile tri velike svetinje, desna ruka Svetog Jovana Krstitelja, ikona Bogorodica Filermosa i čestica Časnog krsta. Pošto su bile u opasnositi, predate su regentu Aleksandru Karađorđeviću, u znak zahvalnosti za topao prijem brojnih ruskih izbeglica u Srbiju posle Oktobarske revolucije“.

Ovo priča novinarka Jelena Mićić, autorka filma o Svetoj Mariji Gatčinskoj i podsjeća da se ove dragocjenosti i danas nalaze na Cetinju, u manastiru i Istorijskom muzeju.

Ona je sa blagoslovom patrijarha srpskog Porfirija sa dvije grupe vjernika iz Srbije u Gatčini prisustvovala predaji čestice moštiju Svetog prepodobnog Justina Popovića Ruskoj pravoslavnoj crkvi. Kaže da je teško opisati radost naroda u Gatčini, ali i onih koji su česticu Avinih moštiju ispratili do Rusije.

Molitva Svetom Justinu

- Vrlo smo toplo dočekani, a osim nas, bilo je još dosta Srba koji žive u ovom delu Rusije, ali i još jedna grupa vernika koja je došla iz Vojvodine, iz Bečeja. Posle Liturgije, krsnog hoda i uručenja moštiju svi smo bili jako potresni što je otpevan i tropar Svetom Justinu Popoviću. Razvijena je srpska zastava - priča Mićićeva.

Česticu moštiju svetitelja koji je bio i lični prijatelj Svetog Jovana Šangajskog, je iz eparhije valjevske, po blagoslovu vladike Isihija, ponio sveštenik Slavko Obradović.

U delegaciji naše crkve bila je i mati Zlata, igumanija beogradskog manastira Presvete Bogorodice, koji čuva česticu moštiju Svete Marije Gatčinkse.

Ljubav i sloga od Svetog Save

Sagovornica Sputnjika dodaje da je poslije Liturgije i litije koja ide od Sabornog hrama Svetog apostola Pavla do mjesta na kome se nalazila kuća svetiteljke u kojoj je primala ljude i pomagala im, upriličena i Međunarodna konferencija na kojoj se govorilo o ruskim novomučenicima.

Mati Zlata, čije je lično iskustvo vezano za ovu svetiteljku, se obratila i prenijela svjedočenja o čudima Svete Marije Gatčinske u Srbiji, a Mićićeva je govorila o srpskim novomučenicima i duhovnim vezama Srbije i Rusije iz konteksta Svetog Save.

- Sveti Sava je, kao što znamo, otišao na Svetu Goru na poziv ruskih monaha, gde je primio monaški podstrig u ruskom manastiru Svetog Pantelejmona. Posebno sam skrenula pažnju da je ruskog cara Ivana IV Vasiljeviča, Ivana Groznog, odgajila Srpkinja Ana Jakšić, njegova baka. Ona ga je upoznala sa žitjem Svetog Save, veoma dobro je poznavao i Kosovske mučenike i život Svetog kneza Lazara.

Suze za stradalnim Kosovom

Mićićeva dodaje da je na konferenciji kojoj su prisustvovali brojni predstavnici Ruske crkve, vlasti Lenjingradske oblasti, naučni radnici i mještani Gatčine, zapravo govorila o stradanju srpskog naroda tokom turske okupacije, ali i tokom Drugog svjetskog rata, sa akcentom na Novomučenike prebilovačke i prije svega jasnovačke.

„Govorila sam i o stradanju Srpske pravoslavne crkve u vremenu komunizma, posebno o Svetom Justinu Popoviću koji je, inače, veoma poznat u Rusiji, veoma cenjen, kao i Sveti vladika Nikolaj Velimirović. Poslednji deo govora posvetila sam stradanju naših hramova i sveštenstva na Kosovu i Metohiji. Dok sam govorila o stradanju na Kosovu, svi su plakali. Ne samo Srbi, već i Rusi. To je bilo veoma potresno, a ono što smo u nezvaničnim razgovorima sa meštanima čuli je da se, kako kažu, sada vodi borba za pravoslavlje“.

Da nas svi vole kao Srbi

Mićićeva dodaje da je za vjernike iz Srbije koji su na sjeverozapad Rusije ispratili ikonu i česticu moštiju Ave Justina bio potresan i susret sa Aleksandrom Petrovnom, posljednjom živom osobom koja je poznavala Svetu Mariju Gatčinsku, dolazila je kod nje sa majkom kao djevojčica.

„Ova poseta mnogo nam je značila. Važno je reći i da je deo Svete Liturgije služen na srpskom jeziku, još jedna način da se pokaže naše zajedništvo i bliskost, pre svega u veri. Dodala bih i jedan ilustrativan primer našeg odnosa, jedna žena koju ne poznajem mi je rekla, hvala vam Srbi što dolazite. Daj Bože da nas ceo svet voli, kao što nas vole naša srpska braća“.

Piše: Senka Miloš