Ko je bila ova srpska princeza originalnog imena i kakva je bila njena sudbina?
Svi koji su ikada posjetili porodičnu grobnicu dinastije Karađorđević ispod crkve Svetog Đorđa na Oplencu, vjerovatno su bili iznenađeni kada su, među imenima Aleksandar, Petar, Đorđe, Jelisaveta, Zorka ili Jelena, vidjeli i jedno prilično neobično - Kleopatra.
Knez Aleksandar Karađorđević, Karađorđev sin, i kneginja Persida imali su desetoro djece, od kojih je četvoro umrlo u djetinjstvu i ranoj mladosti. Ipak, ni djeca koja su preživjela nisu imala lak život. Naročito je tragična bila sudbina druge Aleksandrove ćerke, princeze neobičnog imena - Kleopatra Karađorđević.
Kleopatra Karađorđević bila je drugo dijete (i druga ćerka) kneza Aleksandra Karađorđevića i kneginje Perside, sestra kralja Petra Prvog.
Rođena je 1835. godine u Vlaškoj, gdje je porodica živjela u to vrijeme. U Srbiju su došli oktobra 1839. kada je njen otac, Karađorđev sin, postao ađutant kneza Mihaila Obrenovića.
Obrazovana princeza
Aleksandra Karađorđevića su ustavobranitelji izabrali za kneza Srbije 1842. godine, a dvije godine kasnije porodica se preselila u dvor (današnji Stari dvor, tj. Skupštinu grada Beograda), piše "Istorijski zabavnik".
I tako se sedmogodišnja princeza Kleopatra obrela na dvoru, okružena sjajem i glamurom, ali i u epicentru političkih dešavanja u tadašnjoj Srbiji.
Kleopatra je odrastala sa dvije godine starijom sestrom Poleksijom, za koju je bila veoma vezana. Kada su djevojčice napunile 10 i 12 godina, postavilo se pitanje njihovog obrazovanja.
Iako u ono vrijeme nije bilo neobično da se ženska djeca uče samo kućnim poslovima i osnovima lijepog ponašanja, knez Aleksandar je za svoje ćerke želio nešto više.
Na preporuku Ilije Garašanina i Jovana Hadžića, Kleopatri i Poleksiji je za privatnog učitelja izabrao Matiju Bana, jednog od najučenijih dubrovačkih Srba, koji je zbog toga specijalno iz Carigrada doputovao u Srbiju.
Kleopatra je bila ljubav kneza Mihaila?
I tako je princeza Kleopatra postala jedna od najučenijih žena tog doba u Srbiji. Savremenici su pričali da je bila veoma lijepa, ali tiha i povučena.
Češki kompozitor i pijanista Alojz Kalauz koji je tih godina boravio u Beogradu, za Kleopatrin 15. rođendan je komponovao pjesmu “Što se bore misli moje” na riječi koje je napisao knez Mihailo Obrenović.
Sredinom pedesetih godina 19. vijeka numeru je ponovo komponovao Kornelije Stanković i ta pjesma je za vrijeme druge vlade kneza Mihaila redovno izvođena na balovima u Beogradu.
O tome da li su između kneza Mihaila i princeze Kleopatre postojale neke simpatije ili čak i ljubav koja bi mogla da zauvijek pomiri dinastije Karađorđevića i Obrenovića i danas se raspravlja. Kako bilo, Kleopatra se 1855. godine udala za Milana Petronijevića, sina uglednog srpskog političara i bivšeg predsjednika vlade Avrama Petronijevića.
Ipak, bračna sreća nije bila dugog vijeka. Već bolesna (iako danas sa sigurnošću ne znamo od čega, najvjerovatnije je u pitanju bila tuberkuloza), Kleopatra je ubrzo pala u postelju i umrla pet mjeseci kasnije u banji Glajhenberg u Štajerskoj, gdje je bila na liječenju. Bio je 1. jul 1855. godine.
Sahranjena je u porodičnoj grobnici u Topoli, kasnije u crkvi Svetog Đorđa na Oplencu. Imala je samo 20 godina.
Kleopatrina čjesma
U selu Nemenikuće pod Kosmajem se u porti crkve i danas nalazi Kleopatrina česma. Priča kaže da je nakon princezine prerane smrti njeno tijelo na putu ka Topoli ostavljeno tu preko noći. Seoske djevojke su za Kleopatru izatkale pokrov, što je toliko dirnulo kneza i kneginju da su kod hrama podigli česmu. Narod vjeruje da je voda koja odavde teče čudotvorna.