Kod spomen-kosturnice u Srebrenici u ponedjeljak, 13. juna, biće obilježeno 79 godina od zločina koji su počinile ustaše na drugi i treći dan Trojčindana 1943. godine u ovom mjestu i obližnjim selima Vitlovci i Zalazje kada su pobile više od 250 Srba.

Kako je najavljeno iz opštinskog Odbora za obilježavanje godišnjica srpskog stradanja, predviđeno je da u 10.00 časova bude služena sveta liturgija, a potom parastos za ubijene Srbe.

Biće prislužene svijeće, odata počast stradalima i položeno cvijeće kod spomen-krsta koji je 2019. godine podignut kod spomen-kosturnice.

Srebrenički sveštenik Aleksandar Mlađenović kaže da su u ovoj kosturnici dijelovi skeleta srpskih civilnih žrtava - djece, žena i staraca koje su ustaše pobile i da to nije nikakva partizanska spomen-kosturnica, kako je socijalistički režim decenijama lažno predstavljao.

- Tu su dijelovi sakupljenih kostura nedužnih srpskih civila koji su ubijeni u svojim kućama samo zato što su bili Srbi, iako nisu predstavljali nikakvu opasnost nikome. Oni nisu nikoga ugrožavali, niti su pružali otpor, a partizanska obilježja koja su bila uz ovu spomen-kosturnicu su prikazivala njihovu navodnu ideološku opredijeljenost, što nije tačno- rekao je Mlađenović Srni.

On kaže da se tim obilježjima željela istaći navodna ideološka opredijeljenost ubijenih, kao pripadnika pokreta nekakvog antifašističkog otpora, što je predstavljalo opasnost za ustašku državu i da su ih zato pobili, što je obična izmošljotina i prikrivanje istine, odnosno umanjivanje težine počinjenog zločina.

- U kosturnici su kosti srebreničkih Srba koje su ustaše svirepo ubile zbog njihove nacionalne i vjerske pripadnosti - istakao je Mlađenović.

Bili su to civili bez ikakvog ideološkog opredjeljenja koji su živjeli mirno u svojim kućama vjerujući komšijama muslimanima, koji su im doveli koljače na kućni prag i sa njima učestvovali u pokolju nedužnog stanovništva.

Nedavno preminuli najbolji poznavalac novije srebreničke istorije Miloš Nikolić, čijeg su djeda Jovu tada ubile ustaše, pričao je da se ustaški zločin u Srebrenici dogodio 14. juna 1943. godine, odnosno drugi dan Trojčindana, a u obližnjem selu Zalazje 15. juna ili treći dan velikog pravoslavnog praznika Trojice.

U Nikolićevoj kući ubijeni su i članovi porodice jednog Jevreja koji je bio apotekar i bliži srodnik književnika Isaka Samokovlije.

Trojčindan nije uvijek na isti datum, ali je u Srebrenici postalo uobičajeno da se pomen žrtvama ustaškog zločina obavlja na taj veliki pravoslavni praznik, odnosno drugog i trećeg dana Trojčindana.

Na spomen-kosturnicu u kojoj su, kako je napisano, zemni ostaci nekih žrtava, umjesto komunističkih obilježja tek 2015. godine postavljena je nadgrobna ploča na kojoj je navedeno da je 29. bojna natporučnika NDH Josipa Kurelca u svom nadiranju ka Drini počinila genocid nad srpskim narodom Srebrenice ubivši 2.262 srpska civila među kojima 430 djece.

Tačan broj nastaradalih i sahranjenih u ovoj kosturnici nije nikada utvrđen.

U Srebrenici su ustaše, prema njihovim pisanim dokumentima, 14. juna 1943. godine, ubile više od 200 srpskih civila sa kojima je ubijena i jedna jevrejska porodica, te jedan musliman koji je bio oženjen Srpkinjom i njihova djeca.

Tijela su naknadno sakupljena i bačena u jamu na lokaciji sadašnje policijske stanice u ovom mjestu odakle je dio posmrtnih ostataka 1971. godine prenesen u sadašnju spomen-kosturnicu zbog izgradnje kolektora.

Nakon svirepog zločina počinjenog u Srebrenici, sljedećeg dana, treći dan Trojčindana, ustaše su napravile pokolj i u srpskim selima Vitlovci i Zalazje, gdje su ubili i poklali više desetina mještana.

Njihovi leševi su sahranjeni u spomen-kosturnicu na Zalazju pored koje se nalazi još jedan spomenik poginulim Srbima iz tog i okolnih sela koje su muslimanski potomci koljača iz Drugog svjetskog rata pobili u posljednjem Odbrambeno-otadžbinskom ratu, na Petrovdan 1992. godine.

Ustaše su za ta dva kobna, trojčindanska dana ubile više od 250 Srba u Srebrenici i Zalazju, a za te, kao i za zločine počinjene nad Srbima u ovom mjestu u posljednjem ratu niko nije odgovarao, odnosno samo je Kurelec u Zagrebu osuđen na simboličnu kaznu, nakon čega je oslobođen.