Udruženje "Gardista" Prve gardijske motorizovane brigade Vojske Republike Srpske obilježilo je 29 godina od velike bitke na platou Bjelašnice, u kojoj je život izgubilo 15 mladih gardista, a ranjeno više desetina pripadnika ove brigade.
Širom Republike Srpske i na dva groblja u Federaciji BiH obišli su grobove svojih nastradalih saboraca tog 1. oktobra 1994. godine na Bjelašnici.
Ofanziva takozvane Armije BiH na platou Bjelašnice uslijedila je u ranim jutarnjim časovima. U toj borbi 15 gardista je poginulo, a do deset časova bilo je 39 ranjenih.
Tek što je došao u jedinicu, tada kao devetnaestogodišnji mladić Darko Ćulibrk je ranjen, a potom i zarobljen. Do razmjene, u zarobljeništvu je proveo tri mjeseca i 18 dana.
– Ranjen sam u povlačenju s terena u nogu, metak je odradio što je odradio, slomio nogu i ostao sam tu, nisam se uspio izvući, tako da nije bilo mogućnosti da me izvuku. Čim su me pronašli, odmah su mi zube poizbijali kutne, s obje strane, udarajući, kasnije je bilo i paljenje kose i skakanje po stomaku, šutanja, pljuvanja, psihičkih tortura – istakao je Ćulibrk.
Oko 600 gardista suprotsavilo se neprijetelju koji je brojao oko 15.000 vojnika sa svim sredstvima borbene i logističke podrške. Jedini cilj im je bio zauzeti Trnovo i presjeći putnu komunikaciju prema Hercegovini.
– I pored sve te njihove sile, mi smo uspjeli da istrajemo da zaustavimo neprijateljsku ofanzivu i spriječimo pad Trnova i dalji njihov prodor prema Goraždu, što im je bio cilj – naglasio je Željko Dakić, predsjednik Udruženja gardista Prve gardijske brigade VRS.
Snažan otpor, kako bi zaštili srpsku nejač i teritoriju, gardisti Vojske Republike Srpske pružali su do podneva, a kada je ponestalo municije, krenuli su u povlačenje.
– Druga vojska u istoriji srpskog vojevanja, koja se borila na preko 2.000 metara nadmorske visine, bila je naša brigada – Prva gardijska motorizovana brigada glavnog štaba i to su uslovi gdje se u jednom danu promijene tri godišnja doba. Ali šta je moglo da nas sačuva, samo ta mladost naša – istakao je Miodrag Gajić, starješina Prve gardijske brigade VRS.
U prvoj gardijskoj brigadi bili su regruti iz cijele Srpske. Da jedinica ne bi otišla u zaborav prije četiri godine formirano je Udruženje gardista koje danas ima 1.400 članova u devet regionalnih odbora.
– Bavimo se i humanitarnim radom, pomažemo između sebe jedni druge. U toj jednoj humanitarnoj akciji prepoznali smo potrebu da pomognemo u podizanju spomenika našeg umrlog brata, gardiste Adžić Radomira iz sela Osinja, zbog malo teže situacije u porodici. Danas je taj spomenik ugledao svjetlost dana, a mi smo pomogli izgradnju tog spomenika sa nekih šest hiljada maraka – dodao je Dakić.
U znak zahvalnosti, opština Trnovo jednoj od ulica dodijelila je naziv Prve gardijske motorizovane brigade.