„Ja jesam Srbin, ali sam pre svega hrišćanin, a to je univerzalna vrednost“
18.02.2021. 18:18
0
IZVOR: http://mitropolija-zagrebacka.org/
Njegovo visokopreosveštenstvo mitropolit zagrebačko-ljubljanski dr Porfirije (Perić) četvrti je mitropolit Eparhije zagrebačko-ljubljanske.
Rođen je 22. jula 1961. godine u Bečeju. Prvo je od troje djece Radivoja i Radojke Perić, koji su se, poslije Drugog svjetskog rata, iz sela Osinje kraj Dervente u Bosni i Hercegovini doselili u Vojvodinu. Na krštenju je dobio ime Prvoslav. Osnovnoškolsko obrazovanje stekao je u Čurugu, a Gimnaziju „Jovan Jovanović Zmaj“ završio je u Novom Sadu 1980. godine.
Pohađao je studije arheologije na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Ubrzo je počeo da studira i na Bogoslovskom fakultetu Srpske pravoslavne crkve, na kojem je i diplomirao 1987. godine.
U čin male shime zamonašio ga je, na Tominu nedjelju, 11. aprila 1986. godine, njegov duhovni otac, tada jeromonah dr Irinej (Bulović), sadašnji episkop bački. Iste godine, episkop raško-prizrenski Pavle (Stojčević), potonji patrijarh srpski, rukopoložio je monaha Porfirija u čin jerođakona u Manastiru Svete Trojice u Mušutištu 23. juna 1986. godine.
Poslijediplomske studije pohađao je na Bogoslovskom fakultetu Nacionalnog i Kapodistrijskog univerziteta u Atini (1987-1990). Na istom univerzitetu stekao je zvanje doktora nauka (2004).
U čin jeromonaha rukopoložen je na Aranđelovdan, 21. novembra 1990. godine, u manastiru Svetih Arhangela u Kovilju. Tada je postavljen za igumana te svete porodice. Za episkopa jegarskog, vikara Eparhije bačke, izabran je na zasijedanju Svetog arhijerejskog sabora 14. maja 1999. godine. Hirotonisao ga je patrijarh Pavle (Stojčević) u novosadskoj Sabornoj crkvi 13. juna 1999. godine. Za mitropolita zagrebačko-ljubljanskog izabran je na sjednici Svetog arhijerejskog sabora 26. maja 2014. godine. Blažene uspomene patrijarh Irinej (Gavrilović) ga je, 13. juna iste godine, uveo u mitropolitski tron u hramu Preobraženja Gospodnjeg u Zagrebu, na kojem je mitropolit Porfirije naslijedio blaženopočivšeg mitropolita Jovana (Pavlovića).
Vanredni je profesor Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Govori grčki i engleski, a služi se ruskim jezikom.
Iguman
Na poziv episkopa bačkog dr Irineja, jerođakon Porfirije je 1990. godine privremeno prekinuo poslijediplomske studije teologije u Atini i prihvatio se dužnosti igumana svetoarhangelske porodice u Kovilju, na kojoj je ostao do 2014. godine. Njegovim postavljenjem za igumana započeo je preporod manastira. Obnovljeni su stari i izgrađeni novi konaci, podignut je paraklis i otpočelo je freskopisanje manastirskog hrama.
Na inicijativu episkopa Porfirija, formirane su četiri terapijske zajednice za liječenje od bolesti zavisnosti, pod nazivom ”Zemlja živih”.
Iguman Porfirije starao se da život monaha i bogoslužbeni tipik Kovilja budu ustrojeni po ugledu na autentičnu monašku duhovnost i bogoslužbeni opit svetogorskih opštežića. Manastir je postao prepoznatljiv po njegovanju vizantijskog crkvenog pojanja, ali i po otvorenosti prema društvenoj zajednici.
Na inicijativu episkopa Porfirija, formirane su četiri terapijske zajednice za liječenje od bolesti zavisnosti, pod nazivom "Zemlja živih". Od osnivanja prve zajednice 2005, do početka 2021. godine, kroz ova jedinstvena lječilišta u kojima su znanja i vještine medicinskih nauka isprepletane sa vijekovnim pravoslavnim duhovnim iskustvom, prošlo je gotovo 4000 štićenika.
Bratstvo manastira je višestruko umnoženo, pa je ono, u trenutku odlaska mitropolita Porfirija sa mjesta igumana, brojalo 25 monaha.
Bio je prvi arhijerej Srpske pravoslavne crkve kome je povjereno staranje nad organizacijom vjerskog života u Vojsci Srbije (2010 – 2011).
Mitropolit
Program svog pastirskog djelovanja mitropolit Porfirije je predstavio u pristupnoj besjedi na ustoličenju, u junu 2014. godine, rekavši:
- Uvek ću biti spreman da učestvujem u izgrađivanju mostova između ljudi i naroda, potpuno svestan da ima onih koji će i sa jedne i sa druge obale bacati kamenje na mostograditelje. Ali, na to me obavezuje sam Gospod koji je u Sinu svome Jedinorodnom premostio jaz između Boga i čoveka.
O svom identitetu i temeljnim vrijednostima na kojima zasniva svoje poslanje mitropolit je tom prilikom rekao: „Ja jesam Srbin, ali sam pre svega hrišćanin, a to je univerzalna vrednost i zato ću propovedati i svedočiti Hrista. Volim svoj narod, ali volim i voleću i sve druge narode, svakog čoveka, svaku ikonu Božiju”.
Mitropolit Porfirije njeguje prijateljske i saradničke odnose sa brojnim predstavnicima Rimokatoličke crkve i drugih vjerskih zajednica, kao i sa mnogim naučnim i kulturnim pregaocima u Zagrebu.
- Sloboda izbora, sloboda savesti, slobodan protok ljudi i ideja, materijalna obezbeđenost svakog pojedinca su ono što hrišćanstvo kao autentični personalizam sa sobom nosi. -
Završio je obnovu Bogorodičinog manastira u Lepavini, pored Koprivnice, jednog od najstarijih duhovnih centara pravoslavnog naroda u Hrvatskoj.
Profesor
Doktorsku tezu "Mogućnost poznanja Boga kod apostola Pavla po tumačenju svetog Jovana Zlatoustog" Vladika Porfirije odbranio je na Bogoslovskom fakultetu Nacionalnog i Kapodistrijskog Univerziteta u Atini 2004. godine. Iste godine je postao docent na Katedri za katihetsko i pastirsko bogoslovlje Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta Univerziteta u Beogradu. Na toj je katedri naslijedio akademika Vladetu Jerotića, sa kojim je dugi niz godina na mnogim poljima blisko sarađivao.
Kao vanredni profesor Pravoslavnog bogoslovskog fakulteta, od 2015. godine, izvodi nastavu na predmetima osnovnih studija Pastirsko bogoslovlje sa psihologijom i Teologija Novog Zaveta, kao i na drugim predmetima master i doktorskog studijskog nivoa. Učestvovao je u pokretanju i promovisanju Biblijskog instituta pri Bogoslovskom fakultetu.
Autor je knjiga "Licem k Licu – Biblijsko-pastirska promišljanja o Bogu, čoveku i svetu" (Beograd – Zagreb, 2015) i "Premudrost u Tajni sakrivena – Ogledi iz Teologije apostola Pavla" (Beograd, 2020), tridesetak naučnih, stručnih i popularnih radova objavljenih u domaćim i međunarodnim časopisima. Zbirka intervjua i obraćanja, koje je dao tokom prve dvije godine od postavljenja za mitropolita (2014-2016), objavljena je 2016. godine pod naslovom "Zagreb i ja se volimo javno".
