Georgije Nikolajević (poznat i pod svetovnim imenom Đorđe Nikolajević; 1807-1896) bio je srpski teolog i mitropolit dabrobosanski.

Bio je učitelj, sveštenik, profesor Bogoslovije u Zadru, član Konzistorije Dalmatinske eparhije, rektor i profesor Sarajevsko-reljevske bogoslovije i predsjednik Konzistorije Mitropolije dabrobosanske. U poznim godinama je izabran za mitropolita dabrobosanskog. Bio je pokretač i član raznih dobrotvornih zadruga i fondova. Takođe se bavio i književnim radom, a uređivao je i Srpski dalmatinski magazin.

U Sarajevo je došao 1881. godine, gdje je učestvovao u organizaciji konzistorije i bogoslovije. Obje su otvorene krajem 1882. godine. Iste godine je proizveden u čin arhimandrita i dobio je mjesto predsjednika Konzistorije Mitropolije dabrobosanske.

Nakon što je Sava Kosanović pod pritiskom bečkog dvora podnio ostavku 1885. godine, dvor je za administratora Dabrobosanske mitropolije proglasio Georgija Nikolajevića. Carigradska patrijaršija ga je ubrzo izabrala za dabrobosanskog mitropolita. Za mitropolita je hirotonisan 2. februara 1886. godine.

Već prve godine kao mitropolit je posjetio svaku pravoslavnu kuću u Sarajevu. Često je obilazio narod, a bio je i u svim crkvenim opštinama. Za vrijeme dok je bio mitropolit Georgije Nikolajević je mnogo učinio za crkvu: rukopoložio je 7 đakona, 2 jerođakona, 75 sveštenika i 4 jeromonaha. Takođe je i proizveo 2 protođakona, 2 protosinđela, 1 igumana, 15 protojereja; 2 arhimandrita, a 11 sveštenika je odlikovao crkvenim pojasom.

Dok je bio mitropolit osvetio je 35 novosagrađenih i obnovljenih crkava, a otvorio je još 17. Za 10 godina, koliko je bio mitropolit, obnovljene su i otvorene 52 nove crkve. Takođe je izvršio novu podjelu parohija.

Mnoge crkve u nisu imale crkvene knjige, zbog čega u mnogim crkvama nije ni služena liturgija. Georgije Nikolajević je rješio ovaj problem tako što su u Sarajevu o državnom trošku preštampavane ruske crkvene knjige.

Mitropolit Nikolajević je pomagao sve aktivnosti koje su imale srpsko obilježje. Kada je u Sarajevu osnovan odbor za podizanje spomenika srpskom književniku Simi Milutinoviću Sarajliji mitropolit je pozvao parohijsko sveštenstvo da se priključi prikupljanju priloga za podizanje spomenika.

Takođe je osnovao „Fond za potpomaganje udovica i siročadi sveštenika, srpsko-pravoslavne crkve u eparhiji Dabrobosanskoj”.

Smrt i sahrana

Preminuo je početkom 1896. godine. Živio je 89 godina. Sarajevskoj Konzistoriji je stiglo 78 telegrama povodom smrti mitropolita. Između ostalih telegrame su poslali: Srpska akademija, Matica srpska, ministar Kalaj, Dubrovačka opština, Carigradski i Karlovački patrijarsi.

Dva dana su njegovi posmrtni ostaci bili izloženi u velikoj sali Mitropolije. Poslije opela je privremeno sahranjen na koševskom groblju, dok se nije završila crkva u Blažuju, gdje su, po njegovoj želji, prenešeni njegovi posmrtni ostaci.

Crkva u Blažuju je završena 1897. godine. Godinu dana poslije osvećenja u crkvu su prenijeti posmrtni ostaci mitropolita Georgija. Prenosa posmrtnih ostataka započet je u subotu 19. septembra 1898. godine. Sutradan, 20. septembra, u 12 časova spušten je kovčeg u novu grobnicu crkvi u Blažuju. Na prenosu posmrtnih ostataka u Blažujsku crkvu bio je prisutan i član Francuske akademije iz Pariza Anatol Leroa-Bolije.