Ivan Knežević je ličnost koja je pomalo zapostavljena u modernoj srpskoj istoriji i o kojoj se, na određen način, uvijek priča usputno, a zapravo se radi o osobi koja je u okvirima tadašnjih mogućnosti učinila mnogo za srpski narod sa obje strane rijeke Drine.
Ko je zapravo bio Ivo Knežević?
Ivan Knežević je rođen u selu Popovi kod Bijeljine 1760. godine i bio je oborknez bijeljinske nahije koja je tada obuhvatala 12 sela. U junu 1806. nalazio se u logoru bosanskog paše i tom prilikom je upoznao protu Matiju Nenadovića.
U narodnoj tradiciji je ostalo upamćeno da je knez Ivo iste godine otkupio 300 srpskih robova iz sela Dobrić koje je zarobio Kulin-kapetan. Vuk S. Karadžić navodi kako su ga poslije ovog događaja oteli hajduci Stanka Crnobarca i (vjerovatno željni njegovog novca) naplatili otkup.
Kada je 1809, u cilju oslobođenja Bosne, došlo do prodora Karađorđeve vojske , knez Ivo je poveo ustanak u Semberiji. Međutim iste godine, pošto su Turci prodrli u Pomoravlje, napad je morao da se zaustavi i Karađorđeva vojska se nažalost povukla. Knez Ivo je takođe krenuo sa vojskom u Srbiju i nastanio se u Mačvi gdje je dobio titulu vojvode. Zanimljivo je reći da je tada sa srpskom vojskom u Srbiju prešao i veliki srpski guslar Filip Višnjić. Knez Ivo se tada naselio u selu Kamičku kod Šapca gdje je stekao glas uglednog trgovca. Takođe,nastojao je da zbrine sve izbjeglice iz Semberije i pošlo mu je za rukom da ih naseli u okolini Šapca. Kao rezultat tog naseljavanja nastala su sela Majur, Zasavica, Ravnje i Jevremovac.
Kada je 1811. u Beogradu održana skupština knez Ivo je bio jedan od predstavnika Šabačke nahije. Prilikom odbrane Podrinja 1813. je bio pod komandom vojvode Luke Lazarevića. Sa propašću Prvog srpskog ustanka veliki broj srpskih vojvoda odlazi u izgnanstvo. Tako i knez Ivo odlazi u Srem i nastanjuje se u selu Grabovcima kod Zemuna gdje živi u oskudici. Ostalo je zabilježeno da je tada imao jedno kljuse i taljige sa kojima je radio i preživljavao. U Srbiju se vratio 1820. godine, opet u grad Šabac i tu ga je knez Miloš postavio za člana šabačkog suda.
Međutim, zbog starosti knez Ivo je napustio taj poziv i prešao kod tadašnjeg šabačkog episkopa Maksima. Od 1837. je radio kao domaćin Šabačke polugimnazije. Kod episkopa Maksima je ostao sve do svoje smrti 12. jula 1840. i episkop ga je sahranio o svom trošku na šabačkom groblju.
Autor: Miljan Maksimović