Na današnji dan 2018. godine svijet je ostao bez čovjeka koji je svojom mudrošću, blagim osmijehom i dubokom vjerom u ljude ostavio neizbrisiv trag.

Vladeta Jerotić bio je istaknuti srpski ljekar, neuropsihijatar, psihoterapeut i književnik, svestrani erudita i član SANU.  Njegove riječi imale su moć da utješe, inspirišu i podstaknu na dublje promišljanje o sebi i svijetu.

Stvorio je obimno i složeno djelo iz oblasti psihoanalize, psihoterapije, filozofije, religije i književnosti. Pored toga, održao je i niz predavanja i učestvovao u više diskusionih tribina u zemlji i inostranstvu.

Vladeta je osnovnu i srednju školu završio u Beogradu. Po završetku rata, 1945. godine, upisao je Medicinski fakultet Univerziteta u Beogradu na kojem je diplomirao 1951. godine. Specijalizaciju iz neuropsihijatrije stekao je 1957. godine i nakon toga, od 1958. do 1961, boravio je u Švajcarskoj, Njemačkoj i Francuskoj, gdje je specijalizovao psihoterapiju.

Radio je najpre kao asistent na Nervnoj klinici Univerziteta u Beogradu, a zatim  prelazi u bolnicu „Dr Dragiša Mišović”, na prvo psihoterapeutsko odjeljenje osnovano u Jugoslaviji kod primarijusa dr Vladislava Klajna. Radeći na razvoju psihoterapije u Srbiji, gotovo 20 godina bio je načelnik tog odjeljenja. Tu je stekao veliko iskustvo u radu sa pacijentima i postao primarijus.

Od 1985. do penzionisanja, kao profesor po pozivu, predavao je pastirsku psihologiju i medicinu na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu.

Akademik prof. dr Vladeta Jerotić razvio je obimnu i plodnu publicističku delatnost iz graničnih oblasti psihoanalize, psihoterapije, sociologije, socijalne psihijatrije i filozofije, kao i u oblastima teologije i filozofije hrišćanstva i drugih religija poput judaizma, budizma i taoizma). Jerotića je zanimao i uticaj religije na psihu i ponašanje čovjeka.

Njegova interesovanja iznedrila su preko 70 knjiga i nekoliko stotina naučnih članaka.

Dobitnik je velikog broja nagrada i javnih priznanja, pored ostalih i Zahvalnice Matice srpske (1982. godine), Povelje bolnice „Dr Dragiša Mišović” (1983), Povelje Srpskog lekarskog društva (1993), Nagrade „Đorđe Jovanović” (1994), Nagrade „Laza Kostić” (1997), Ordena Svetog Save I stepena (2001), Nagrade „Isidora Sekulić” (2003), Nagrade Dositej Obradović (2014) i Velike povelje Brankovog kola (2017).

Bio je član Udruženja književnika Srbije i redovni član Medicinske akademije.

Za dopisnog člana SANU izabran je 1994. godine, a za redovnog 2000. godine.

Video: Televizija Hram