U Šekovićima je u petak promovisan roman Saše Terzića “Miloš i akmače” o ratnom komandantu šekovićkog Drugog odreda Specijalne policije MUP-a Republike Srpske Milošu Miši Stuparu.

Malo je onih  kojima se srce nije steglo, a oko zasuzilo, dok su Domom kulture u Šekovićima odzvanjale potresne rečenice o golgoti lažno optuženog junaka, ali i stradanju srpskog naroda ovog kraja. Kino-sala je bila premala da primi sve one koji su došli na promociju romana.

- Uvijek kažem da sebe ne smatram junakom ili  da kažem da je svako ko je aktivno učestvovao u ovom ratu bio rame uz rame sa mnom, a da samo treba da ima rođaka da to zapiše. Borci u Republici Srpskoj su toliko zaslužili i svaki od njih bi mogao i trebao da ima svoj roman – naglasio je Stupar.

On je izrazio zahvalnost svom rođaku Saši koji je našao dovoljno vremena i prostora  da ono što je njega zadesilo u životu stavi ne papir,  da to ovjekovječi, i ostavi sljedećim pokoljenjima da znaju šta se događalo u to vrijeme.

Autor ističe da se ideja da od zaborava sačuva jedan dio istorije i stradanja legendarnog komandanta, ali i svog naroda, rodila dok je u pritvorskoj jedinici Suda BiH u Sarajevu posjećivao svog rođaka Miloša Stupara.

- Iako smo rođaci, do mog i Mišinog susreta je došlo sasvim slučajno i, fasciniran njegovom ličnošću i sudbinom, počeo sam da ga posjećujem u zatvoru u kome je, nevino optužen, proveo četiri godine i sedam mjeseci. Roman ima dvije paralelne priče: Miloševu, srpsku, i Vanjinu, jugoslovensku.

U Vanjinom liku je i dio mene koji sam do rata živio u Sarajevu i često se pitam kako bih prošao da sam samo sat-dva duže ostao u njemu, u zabludi jugoslovenstva? Priče se prepliću kada Vanja dolazi u zatvor, u  posjetu Milošu, kada glavnog junaka puštaju da se brani sa slobode i, konačno, kada se on vraća svojoj djeci, svojoj ženi i svima onima koji ga vole, a puna sala je pokazala koliko je Mišo omiljen u ovoj regiji - priča Saša Terzić, inače glumac Dječijeg pozorišta Republike Srpske.

Foto: Ustupljena fotografija

Književnik Nenad Milkić je za ovaj roman imao samo riječi hvale.

- U savremenoj srpskoj književnosti se stidljivo pokazuje jedan novi pravac koji bismo mogli nazvati rodoljubiva književnost.To je nešto što su nekada  radili Stevan Jakovljević, Danko Popović i Vuk Drašković u prvim romanima, sada Borislav Kosanović i ja, i konačno smo opet naišli na knjigu koja se apsolutno  može svrstati u rodoljubivu,  a to je „Miloš i akmače“. Uprkos rodbinskim vezama, autor je uspio da piše objektivno, sa pravim činjenicama, bez uplitanja emocija - istakao je Milkić.

O romanu je  govorio i Milorad Bibe Vukajlović, odlomke je čitala Slađana Dukić, dok je moderator bila  Tatjana Golijanin.

Izdavanje romana „Miloš i akmače“ pomogli  su i Opština Šekovići i načelnik Miladin Lazić.

Miloš Stupar, sada predsjednik Udruženja veterana, a nekadašnji komandant šekovićkog Drugog odreda  Specijalne policije MUP-a Republike Srpske, je u julu 2008. bio optužen za navodni genocid u Srebrenici i osuđen na 40 godina zatvora, a u ponovljenom postupku je oslobođen optužbe.  Stupar živi u Tišči i predsjednik je Boračke organizacije regije Birač.