Na Sajmu knjiga u Beogradu, danas je predstavljena knjiga „Borba moja za živote drugih: sjećanja 1992-2020“ ratnog hirurga i direktora ratne bolnice Kasindo, u tadašnjem Srpskom Sarajevu, doktora Slavka Ždrala, koji je istakao borbu i doprinos srpskih zdravstvenih radnika u odbrani Republike Srpske i borbi za živote.

Ždrale je na promociji na štandu Republike Srpske, istakao da su srpski zdravstveni radnici u Sarajevsko-romanijskoj regiji u to vrijeme bili borci, zajedno sa srpskim borcima u rovovima i da su dali izuzetan doprinos odbrani Republike Srpske.

On je naveo da njegova knjiga koja je objavljena u izdanju zvorničke „Eurografike“, govori i o pojedinačnim tragedijama, o borbi ratnih ljekara, ali da ovo djelo u suštini predstavlja osuda rata jer „rat je smrt“.

- Nagledao sam se rata, iskasapljenih tijela, prosutih dječijih mozgova, posljednjih trzaja ljudi koji su na mojim rukama umirali - priča doktor Ždrale.

Ždrale, koji je u ratu formirao Opštu bolnicu Kasindo, koja je prerasla u današnju modernu bolnicu pod nazivom „Srbija“, rekao je da je u knjizi pomenuo i pojedinačno svakog zdravstvenog radnika i njegov doprinos u zbrinjavanju ranjenika i povrijeđenih na sarajevskom ratištu.

Ovaj proslavljeni ratni doktor se u knjizi prisjetio kako je sa doktorom Milanom Pejićem, 1992. godine osnovao ovu bolnicu i kako je na kuhinjskom stolu radio složene hirurške operacije u farmerkama.

Doktor Ždrale je sjećajući se početka građanskog rata u BiH, naveo da su Srbi postali suvišan narod u Sarajevu, bez zaštite, a često i bez imovine, ali i bez života.

Govoreći o svojim ratnim drugovima, zdravstvenim radnicima, on je istakao da su bili i na prvoj i na zadnjoj liniji, često u prilici da izgube i glave, jer su bolnice na tom području oko Sarajeva bile granatirane.

- Naš zdravstveni bataljon morao je da bude spreman na sve - rekao je Ždrale, koji je zamjerio nekim političarima i ličnostima u postratnom periodu što su išli u Sarajevo na izvinjenje i dodvoravanje, što im, kako kaže, može služiti na čast.

O knjizi je govorio i Dragan Kalinić, tadašnji ratni ministar zdravlja Republike Srpske i Ždralov saborac, koji je istakao da je ova knjiga i dokumentarna i lična priča, ali i „naša priča“ koja na najbolji način pokazuje kakvi su posebni ljudi živjeli u Sarajevsko-romanijskoj regiji, ali i širom Republike Srpske.

Kalinić je rekao da je na Palama stvorena Republika Srpska, a da je doktor Ždrale izabrao da ostane i da sa svojim narodom dijeli dobro i zlo, umjesto da ode, kao i da je stručnu pomoć pružao svima, bez obzira na nacionalnost i vjeru, pa je tako jedan od prvih pacijenata bila Bošnjakinja koja se porodila.

- Strogo smo poštovali norme međunarodnog prava i visoke medicinske kriterijume - rekao je Kalinić, napominjući da su sve bolnice u Sarajevsko-romanijskoj regiji, ostale trajni simbol pozadinske borbe srpskog naroda za opstanak.

Kalinić je ukazao i na nepravdu koja se desila prema doktoru Ždralu, navodeći da je bio smijenjen sa mjesta direktora bolnice Kasindo i da je bio „žrtva međustranačke raspodjele plijena“, što će ostati velika ljudska bruka, ali da je za ovog ljekara najveća satisfakcija poštovanje porodice, kolega i stanovnika Istočnog Sarajeva.

Jovo Kosmajac, koji zbog problema sa grlom nije mogao da govori, a čije je izlaganje pročitala njegova kćerka Slađana, istakao je da je ova knjiga monografija i neprocjenjiv izvor podataka, sa potresnim opisima, gdje se autor opredjeljuje za čovjeka, spašava živote i boraca i civila, dok prezire dezertere.

Navodeći da knjiga može da posluži za učenje o ratnoj hirurgiji, ali i o osnivanju zdravstvenih institucija i stvaranju Republike Srpske, Kosmajac je predložio da se izgradi spomen-obilježje zdravstvenim radnicima tadašnjih ratnih bolnica u Sarajevsko-romanisjkoj regiji.

Ratni doktor Zdravko Ždrale je rekao da ova može da bude brana pokušajima revizije istorije i izvrtanju teza o srpskom narodu, te da prikazuje kroz kakvu su golgotu prolazili srpski narod Sarajevsko-romanijske regije i zdravstveni radnici.

Akademik Mirko Šošić je rekao da je ovo antipropagandna knjiga o ratu, te ukazao da je tokom rata Sarajevo bilo podijeljeno na muslimanski centar i na srpsku periferiju, pri čemu su u muslimanskom dijelu ostale sve medicinske institucije, a u srpskom samo nekadašnja Bolnica za plućne bolesnike u Kasindolu.

On je kao ilustraciju tadašnjeg teškog rada ljekara, naveo da su dežurali i po 24 časa, a da se dešavalo da im pukne i Ahilova tetiva od napora.