Na današnji dan 1992. godine poginuo je pukovnik Vojske Republike Srpske Zoran Borovina, komandant Ilidžanske brigade.

Rođen je 1952. godine u Malom Polju kod Han Pijeska. Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Han Pijesku nakon čega upisuje Vojnu akademiju u Beogradu. Godine 1992. general Ratko Mladić ga postavlja za komandanta Ilidžanske brigade sa činom pukovnika Vojske Republike Srpske. Komandovao je u mnogobrojnim borbama između Vojske Republike Srpske i tzv. Armije BiH.

Bio je sasvim prirodan, tih, sa blagim osmijehom na licu. Na položajima se izuzetno isticao hrabrošću i odlučnošću, stoga je uživao veliko poštovanje među borcima.

Pošto su pripadnizi tzv. Armije BiH granatirale civilne položaje u Srpskom Sarajevu, vojna komanda Srpskog Sarajeva je donijela odluku o oslobađanju Otesa, kod Ilidže, koji je predstavljao važan strateški položaj.

Operacija oslobađanja Otesa, kojom je komandovao Zoran Borovina, počela je u zoru 1. decembra 1992. On je, zajedno sa svojim borcima, danonoćno boravio na prvim linijama fronta.

Četvrti dan operacije, u predvečerje 4. decembra 1992. godine, komandant Borovina je sa nekoliko dobrovoljaca izvršio diverzantski upad na neprijateljske položaje.

Tokom akcije, bačena im je bomba pred noge, a pukovnik Zoran Borovina je uzeo bombu u šake, pokušavajući da je vrati. Ručna bomba je eksplodirala u njegovoj desnoj šaci. Tijelo komandanta Borovine njegovi su saborci prenijeli u ratnu bolnicu "Žica" u Blažuju, a ratni hirurg Miodrag Lazić konstatovao je njegovu smrt, koju je opisao i u svojoj knjizi „Dnevnik ratnog hirurga“:

„ Sad je oko 21 sat. Baš u ovo vreme donesen je leš komandanta Zorana Borovine. Poginuo je predvodeći svoje borce u jurišu. Nema desnu šaku. Povrede glave, grudi, lica. Među njegove borce pala je ručna bomba. Hrabri komandant Ilidžanske brigade pokušao je da je vrati neprijatelju. Eksplodirala je u njegovoj desnoj šaci. Zaštitio je vojnike svojim telom. Bio je pravi komandant. Na levom džepu svoje vojničke bluze nosio je bedž sa likom Njegoša. U desnom je imao bombone. Iste one koje je delio deci pre pet-šest dana, kada je dolazio u posetu bolnici. Da li i on ima negde svoju decu? Žao mi je komandanta i velikog borca Zorana Borovine. Teško mi je i kao čoveku i kao hirurgu. Neverovatno teško. Ali osećam veliku sreću što pomažem svom narodu, ponosan sam što sam deo ove velike srpske borbe. “

Otes je oslobođen u jutro 5. decembra 1992.

Po ulasku jedinica Vojske Republike Srpske, u čast pukovnika Zorana Borovine Otes je prozvan Zoranovo.

Odlikovan je posthumno na Vidovdan 1993 godine Ordenom Karađorđeve zvijezde I reda.

Sahranjen je uz sve vojne počasti u Beogradu na groblju Orlovača, na zahtijev porodice.

Pjesme o Zoranu Borovini

Nakon pogibije Zorana Borovine nastalo je nekoliko pjesama. Borci Ilidžanske brigade su napisali pjesmu o pogibiji komandanta Zorana Borovine koju su nazvali „Pjesma o Zoranu Borovini“.

Video: Youtube/SrpskoSarajevo3

Srpski književnik Todor Karišik je u svom djelu "Put do Sunca", u stihu opisao čitavu bitku koju je predvodio komandant Zoran Borivina.

U posveti je napisao: „Ovu pjesmu posvjećujem srpskim braniocima Ilidže i legendarnom komandantu Zoranu Borovini koji je sa hiljadama srpskih sinova stao na branik Otadžbine i ostao da je vječno čuva“.

Srpski muzičar Ljubiša Kalas je 1993. snimio pjesmu „Zorane, Zorane“ koju je posvetio komandantu Zoranu Borovini.

Ulica Zoran Borovina

Vlasti Srpskog Sarajeva su 1992. jednu od ulica na Dobrinji 1 nazvali Ulicom Zorana Borovine. Dobrinja 1 je do maja 1996. bila u sastavu Srpskog Sarajeva, a onda je, nakon potpisivanja Dejtonskom sporazumu, pripala FBiH. Vlasti FBiH su ulici odmah preimenovale.

Ipak, danas jedna od ulica u naselju Pavlovac u Istočnoj Ilidži nosi Zoranovo ime.