Kada sam molitven i misaon –
misli mi lete na srpski Sion,
na Romaniju – goru apostola
nad kojom gori sveta smola.

Njena crkva – prava nebesnica
dobi naziv – Romanijska Lazarica.
Sa njenih kupola i prozora
sija se Romanija – Svetigora.

I kada moje oči zatvore se
neka me sila iznad nje ponese.
Episkop Nikolaj mi se javi –

i kaže: „Molitvu ne zaboravi!
Vidiš kako se sija Božje lice
iznad crkve Romanijske Lazarice!“

Ilidža, 18. 6. 1995. godine
Nedeljko Žugić