Predsjednik Skupštine Boračke organizacije "Ilidžanski borac" Goran Šehovac izrazio je danas žaljenje što niko ni nakon četvrt vijeka nije odgovarao za zločine koje su pripadnici NATO-a počinili tokom zločinačkog bombardovanja Republike Srpske i položaja Vojske Srpske, pri čemu su koristili bombe sa osiromašenim uranijumom.

Ni NATO avijacija, ni multinacionalne snage za brze intervencije sa Igmana nisu birale sredstva za uništenje srpskih ciljeva, uključujući i civile. Naše stanovništvo i dan-danas trpi posljedice štetnog i katastrofalnog uticaja NATO bombi po život i zdravlje ljudi - izjavio je Šehovac Srni.

On je podsjetio na bezumni napad francuskih brzih snaga na bolnicu "Žica", tokom kojeg je smrtno stradala porodica Knežević, a takvih primjera bilo je napretek iako se nije radilo o vojnim, već isključivo o civilnim žrtvama.

Prema njegovim riječima, NATO agresorima samo je bilo bitno da svoj smrtonosni teret istresu na područje Republike Srpske.

- Ne znam šta radi vlast, ali srpski narod će sigurno, dok i posljednji Srbin živi na ovim prostorima, biti protiv ulaska BiH, odnosno Republike Srpske u NATO - naglašava Šehovac.

U zločinačkom NATO bombardovanju Republike Srpske od 30. avgusta do 14. septembra 1995. godine ubijeno je više od 100 nedužnih civila.

Na položaje Vojske Republike Srpske NATO avijacija bacila je 1.026 bombi, od kojih 708 vođenih, a ukupna težina bačenog eksploziva iznosila je oko 10.000 tona.

NATO zločinci su u akciji pod nazivom "Namjerna sila" koristili radioaktivnu municiju sa osiromašenim uranijumom, uz objašnjenje da "ona treba Srbe u BiH da dovede za pregovarački sto".

Povod za NATO agresiju bila je eksplozija na sarajevskoj pijaci Markale 28. avgusta 1995. godine, za koju su optuženi Srbi iako je u izvještaju nezavisne komisije iz tog perioda navedeno da ne postoje jasni dokazi da su granate došle sa srpskih položaja, što je potvrdio lično i Jasuši Akaši, tadašnji izaslanik generalnog sekretara UN za Balkan.

Tadašnji komandant Unprofora general Majkl Rouz izjavio je nakon incidenta na Markalama da se ne može utvrditi odakle je granata ispaljena.

Ruski pukovnik, komandant ruskog mirotvoračkog bataljona u Sarajevu Andrej Demurenko, koji je učestvovao u istrazi, izjavio je da su Srbi nepravedno bili optuženi samo da bi NATO imao povod za napad.

Za bombardovanje Pala, Jahorine, Hadžića, Vogošće, Ilijaša i Bratunca, koji su bila pod kontrolom Vojske Republike Srpske, NATO zločinci su koristili osiromašeni uranijum, a od njegovih posljedica umrlo je najviše bivših stanovnika opštine Hadžići koji su se, nakon potpisivanja Dejtonskog sporazuma, preselili na područje Bratunca.

Na bratunačkom groblju, samo četiri godine nakon bombardovanja, sahranjeno je oko 400 umrlih, od kojih je većina bolovala od neke vrste karcinoma. I mnogi strani vojnici, koji su boravili na ovim područjima u toku i nakon bombardovanja, danas imaju slične zdravstvene probleme.

Posljedice korišćenja radioaktivne municije sa osiromašenim uranijumom osjetiće i generacije budućih stanovnika Republike Srpske, koja je među vodećim zemljama po broju malignih oboljenja u regionu.

Prema odluci Odbora Vlade Republike Srpske za njegovanje tradicije oslobodilačkih ratova, kao Dan sećanja na žrtve NATO bombardovanja u Srpskoj određen je 9. septembar.

Taj datum odabran je u znak sjećanja na dan kada su u NATO bombardovanju ubijeni brat i sestra Radmila i Radenko Galinac iz naselja Grlica u Vojkovićima. Brat i sestra Galinac bili su među prvim žrtvama NATO agresije kada ih je 9. septembra 1995. godine na srušenom mostu u naselju Semizovac kod Sarajeva, ubio pilot NATO avijacije.