U Srpskoj postoje tri vrste otrovnih zmija, među kojima je poskok najšire rasprostranjen, a riječ je o otrovnici koja je i najveća i najotrovnija.

Na drugom mjestu je šarka, čije su populacije registrovane uz rijeku Savu. Riječ je o otrovnici koja naseljava nizije i koja je veoma rijetka, čak i zaštićena vrsta u Srpskoj.

– Ima ih i na planinama, višim od 1.000 metara nadmorske visine. Registrovane su na Zelengori, Magliću, Klekovači, te u nizijama uz rijeku Savu, odnosno na Bardači, Gromiželju, Donjoj Dolini. Šarka je naša manja otrovnica, dostiže do 65 centimetara. Ugriz joj je manje opasan, ali su registrovani i smrtni slučajevi od njenog ugriza, tako da treba biti oprezan i sa njom – kaže za portal Srpskainfo docent na Prirodno-matematičkom fakultetu u Banjaluci, Goran Šukalo.

Prema njegovim riječima, treća otrovnica je planinski šargan, koja je najrjeđa otrovna zmija kod nas.

– Novijim istraživanjima potvrđene su samo populacije na Zelengori i Čemernu. Prisutna je u područjima iznad 1.200 metara nadmorske visine, odnosno na visokoplaninskim livadama i pašnjacima sa poleglom klekom. Zanimljivo je da su na Zelengori zastupljene sve tri otrovnice na istom mjestu – ističe Šukalo.

Prema njegovim riječima, ova zmija dostiže dužinu do 50 centimetara, a najmanje je otrovna.

– Njen ugriz nije toliko opasan po čovjeka. Najčešće se poistovjećuje sa ubodom pčele ili ose. Primarno se hrani skakavcima, pa mu otrov nema neki poseban značaj, za razliku od šarke i poskoka koji se hrane toplokrvnim životinjama, pticama i sitnim sisarima, a čiji otrov ima jače dejstvo i djeluje na čovjeka – upozorava Šukalo.

Dodaje da je, prema Uredbi o strogo zaštićenim i zaštićenim divljim vrstama, ova vrsta  strogo zaštićena u Srpskoj.