Navršavaju se 22 godine od kad je NATO bombardovao zgradu Radio-televizije Srbije /RTS/, kada je poginulo 16 radnika te medijske kuće.

NATO je tokom vazdušnih napada na SR Jugoslaviju, koji su počeli 24. marta 1999. godine, mjesec dana kasnije - 23. aprila u 2.06 časova bombardovao zgradu RTS-a u centru Beograda.

Poginuli su šminker Jelica Munitlak /27/, video-mikser Ksenija Banković/27/, tehničar u razmjeni Darko Stoimenovski /25/, tehničar u masteru Nebojša Stojanović /26/ i radnik obezbjeđenja Dragorad Dragojević /27/.

Te večeri su poginuli i električar Dragan Tasić /29/, kamerman Aleksandar Deletić /30/, tehničar Slaviša Stevanović /32/, dizajner programa Siniša Medić /32/, tehničar Ivan Stukalo /33/ i radnik obezbjeđenja Dejan Marković /39/.

Poginuli su i radnik obezbjeđenja Milan Joksimović /47/, tehničar u masteru Branislav Jovanović /50/, precizni mehaničar Milovan Janković /59/, režiser programa Tomislav Mitrović /61/ i monter Slobodan Jontić /54/.

U znak sjećanja na poginule, u Tašmajdanskom parku, kod zgrade RTS-a i spomenika "Zašto?", porodice i prijatelji stradalih svake godine postavljaju pitanje zašto su oni poginuli.

Međunarodna organizacija za ljudska prava "Hjuman rajts voč" je 2000. godine saopštila da nije bilo opravdanja za bombardovanje televizije, a i brojne druge međunarodne organizaacije i pojedinci imale su sličan stav.

Bivši direktor RTS-a Dragoljub Milanović je 2002. osuđen na 10 godina zatvora jer nije poštovao naređenje tadašnje Savezne vlade i ljude i tehniku izmjestio iz objekata u Aberdarevoj i u Hilandarskoj ulici.

Do danas, niko od tadašnjih odgovornih u NATO-u nije odgovarao za napad na RTS i ubistvo 16 ljudi.