Ovaj pravoslavni Srbin, novomučenik iz Jasenovca, rodom je iz hercegovačkog sela Klepci, koje se nalazi na istočnoj obali Neretve (naspram Čapljine), gdje je ranije bila stara Crkva Svetog Apostola Luke, s početka 16. vijeka, zadužbina čuvenih srpskih pravoslavnih crkvograditelja Hrabrena-Miloradovića.

Od 1857. godine ova crkva je obnovljena kao Crkva Preobraženja Hristovog (koju su Hrvati 1992. godine srušili do temelja, kao i cijelo selo Klepce).

Rodom je bio od familije Mandrapa, i zvao se Vuksan-Vukan-Vuk, Vukašin. Treba da je rođen negdje krajem 19. vijeka, najvjerovatnije u svome selu, ali je rano otišao i radio u Sarajevu, pa ga se zato preživjeli ustaški genocid nad Srbima 194-1945. godine Klepčani malo sjećaju, dok ga se pojedini Srbi u Sarajevu dobro sjećaju. U Sarajevu je porodica Mandrapa bila poznata kao pobožna srpska trgovačka porodica, blisko povezana sa Starom pravoslavnom crkvom.

Kada je 1941. godine došla ustaška zločinačka NDH, po Sarajevu i širom Bosne i Hrvatske počelo je progonjenje, hvatanje, deportovanje u logore, bacanje u jame i ubijanje pravoslavnih Srba, Jevreja i Roma. Vukašin, koji je do tada često viđan u Staroj crkvi u Sarajevu, sklonio se u svoje selo, ali su hrvatske ustaše rimokatolici i tamo došli, pobili mu sve u njegovoj i drugim kućama u Klepcima i obližnjim Prebilovcima, a njega uhvatili.

Kažu da je bio na “nekim šumskim radovima”, ali izgleda da se bio sklonio “u šumu”, tj. u neki od zbjegova, gdje su se progonjeni i ubijani Srbi sklanjali da bi sačuvali goli život.

Iz rodne mu Hercegovine odveden je u Sarajevo, a odatle 1942. godine deportovan u zloglasni logor Jasenovac, zajedno sa mnogim drugim pravoslavnim Srbima koji su uhvaćeni u dolini Neretve i po skoro čitavoj Hercegovini.

Odvođenje potresno opisuje jedan od preživjelih logoraša Žarko Vidović iz Sarajeva. U Jasenovcu je starca Vukašina, iako nije bio mnogo star, no je krijući se po šumi sav bio zarastao u već prosijedu bradu, januara 1943. godine, pogubio ustaški koljač Žila Friganović.

O Vukašinovom stradanju mi danas znamo uglavnom po svjedočenju doktora Nedjeljka Zeca kome je to pričao ustaški zločinac Žile Friganović koji je učestvovao neposredno u likvidaciji Srba u logori Jasenovac.

Ustaški zlikovac Friganović, vidjevši Vukašina, postarijeg seljaka, kako spokojna lica i s nekim nedokučivim mirom na licu posmatra strašno klanje svoje pravoslavne sabraće, dovede ga preko reda pred iskopanu jamu, gdje su od ranog jutra klali i bacali nevine žrtve, Riješivši da mu razbije taj mir i spokojstvo, zatraži od njega da vikne „Živio Pavelić”. Kako Vukašin nije ništa odgovarao, nego je samo mirno i spokojno ćutao, ubica mu je nožem sjekao jedno po jedno uho i nos.

Kada mu je mučitelj zaprijetio da će mu i srce iz grudi izvaditi, ako ne vikne pohvalu Paveliću, koji je, kao poglavnik zločinačke “Nezavisne Države Hrvatske”, tada sprovodio strahovit progon i zatiranje pravoslavnih Srba svuda u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini, blaženi mučenik Vukašin je, mirno pogledavši u mučitelja i kroz njega u Božju neizmjernost, polako i razgovijetno rekao: „Samo ti, dijete, radi svoj posao!”

Ovaj odgovor i zračeći nebeski mir sa već krvlju pokropljenog Vukašinovog lica razbjesnio je ubicu, pa mu je u bijesu iskopao oči, isjekao srce, preklao mu grlo od uha do uha, i onda ga nogama sjurio u jamu. Mučitelj ubica zatim je poludio, i ovo je sve ispričao u logorskoj ambulanti doktoru Nedu Zecu, koji je ovo kasnije i zapisao, i objavio u zbirkama svjedočenja preživjelih logoraša iz Jasenovca.

Vukašin Mandrapa iz sela Klepci kod Čapljine kanonizovan je 1998. godine i obilježava se 29. maja kao Sveti novomučenik Vukašin jasenovački i klepački.

Njegova freska poodavno je naslikana u manastiru Svetog arhanđela Gavrila u Zemunu, i takođe u skitu Jovan-Do kod Ostroga, a sveti lik mu je naslikan i među svetiteljima Eparhije zahumsko–hercegovačke, koju je za proslavu njene 780-godišnjice uradio ikonopisac Aleksandar Živadinović (student Akademije SPC za konzervaciju i obnovu).

U manastiru Tvrdošu naslikana je ikona Svetog Vukašina i spjevan Tropar.

Tropar Svetom novomučeniku Vukašinu jasenovačkom, glas 8:

Vukašine Hercegovče, Novi Srpski Strastoterpče, Hrista radi Ti postrada u logoru Jasenovac. Kada Te mučitelj nožem klaše, Ti njemu krotko govoraše „Samo ti dijete radi svoj pocao”, jer nama je Hristos život vječni dao. Njega moli, Mučeniče, kao Spasa sviju, da spase i rod naš pravoslavni.