U krivičnoj prijavi od 12. jula 1996. godine pominju se imena 12 silovanih Srpkinja iz Hrasnice i Sokolović Kolonije, među kojima je i jedna učenica, koja je ubijena nakon silovanja.

Silovanja su vršena u za to pripremljenim stanovima, ali samo za interne potrebe, tj. "za elitu komande Četvrte motorizovane brigade", zatim prilikom upada u stanove i u kancelarijama zatvora.

U sastavu Četvrte motorizovane brigade bili su "hosovci", to je 15 ljudi pod komandom Hajrudina Fazlića - Bate, a logor je bio na stadionu "Famosa" i u školi "Aleksa Šantić".

Silovane su B. M, Z. H, M. Ž, S. M, Z. K, B. P, S. M, B. H., R. M, S. V, M. D. i učenica B. L. Jedna od silovanih (S. M.) je uhapšena, jer joj je u stanu nađena dječija igračka "voki-toki", a u hrasničkom zatvoru je provela 18 mjeseci.

Policajac Admir Šabović pljačkaš

Pretresi stanova vršeni su po nalogu komande Četvrte motorizovane brigade, čelni ljudi su bili Enes Zukanović, a poslije Fikret Pljevljak (tokom 1992), pretresima i pljačkom rukovodili su komandir vojne policije Admir Šabović, njegov zamjenik Nermin Bajramović - Baki, saradnici i izvršioci vojni policajci Pero Šutalo - Ustaša, Mirsad Sarajkić - Kuba, Mirsad Bašalić - Cinci, Fehim Belko, braća Senad i Samir Agić - zvani "miševi", te Munib Hodžić - Muna, Edin Kapetanović - Kina, "hosovci" sa Hajrudinom Fazlićem - Batom na čelu.

Javne kuće za internu upotrebu su bila dva stana, gdje su dovođene pretežno djevojke i mlađe žene od 16 do 20 godina za komandni kadar, jedan stan iza škole "Aleksa Šantić" i drugi preko puta visočke prodavnice u Hrasnici.

Glavni organizator za privođenje djevojaka bio je isljednik u hrasničkom zatvoru i oficir bezbjednosti - bivši piljar Mustafa Gegaj. On je za svoje potrebe privodio za jednu noć više, pretežno maloljetnih djevojaka - jedna mu je spremala hranu, druga ga služila na koljenima, treća spremala stan, a nad četvrtom se seksualno iživljavao.

U stanovima su silovanja vršila maskirana lica, pa se pretpostavlja da su to bili poznanici i komšije - stoji u prijavi.

Žrtva B. P. silovana je u pripremljenom stanu, po nju su došli vojni policajci Suad Dedović - Ciko, Adnan Memić - Kefa, sa još dvojicom nepoznatih, pod izgovorom da je vode na saslušanje u policiju, ali su je odveli u stan i naizmjenično silovali.

Silovanja su vršena u kancelarijama uprave zatvora. Pored kancelarije upravnika zatvora nalazila se prostorija sa dva kreveta koja su služila za silovanja.

Privođenjem Srpkinja i seksualnim iživljavanjem bavili su se pojedinci iz komande Četvrte motorizovane brigade - Mustafa Gegaj, Suad Dedović, Hamo Lokvančić - Brile, Mirsad Sarajkić - Kuba. Oni su više puta u stan Hame Lokvančića dovodili D. Č. i B. G. (koju su prvo tukli, a onda su je silovali Hamo, Suad i još trojica neidentifikovanih muškaraca).

Učenica silovana, pa ubijena

Učenica B. L. je stanovala kod prijateljice muslimanke M. K. u Hrasnici kada je grupa pripadnika Četvrte motorizovane brigade - Haris Ibrahimović, Pero Šutalo - Ustaša, Suad Dedović - Ciko, Albin Lokvančić - Done - u noći krajem maja i početkom juna 1992. organizovala žurku u stanu u Školskoj ulici, lamela 5, u Hrasnici, gdje su priveli B. L., silovali je i ubili iz vatrenog oružja.

Ubistvo je pripisivano Harisu Ibrahimoviću, koji je poslije, navodno, kratko bio u muslimanskom pritvoru, ali je pušten, jer je "dokazano" da je B. L. uzela Harisov pištolj i izvršila samoubistvo, dok se u Hrasnici pričalo da ju je ubio Pero Šutalo - Ustaša, nakon silovanja.

Leš učenice B. L. nađen je u garaži Save Mandića, u ulici Hrasnički put, zakopana je blizu mosta, pored puta koji vodi prema muslimanskom groblju na Kovačima.

Ženu čiji su inicijali S. M. uhapsili su u maju 1992 (sa 15-godišnjim sinom); privedena je u kancelariju Harisa Ibrahimovića, uhapsili su je Suad Dedović, Albin Lokvančić, Tucaković - zvani Čičak, a optužba je bila da je "snajperista, da ima radio-stanicu".

Sa sinom su je prebacili u svlačionicu Rukometnog kluba "Famos", tu doveli grupu muslimana, njenih sugrađana, oba pola i svih uzrasta, koji su je kao Srpkinju i "četnikušu" pljuvali i psovali. Više puta noću odvođena u zatvorske kancelarije, gdje je seksualno zlostavljana.

Udovica S. M. (majka dvoje djece) uhapšena je 8. avgusta 1992. pošto su joj našli dječiju igračku "voki-toki" pri pretresu. U vojnoj policiji je ispitivao Nezir Agan, optužujući je da to "nije igračka, već radio-stanica", a od nekih muslimana kasnije je čula da je uhapšena kako bi joj se oduzeo stan, u koji je odmah po njenom hapšenju uselio Fehim Belko.

U prijavi se navodi da postoje indicije da je silovana, ali ona to nije priznala. Tučena je i zlostavljana.

Prema toj krivičnoj prijavi, zatvor za Srbe u Hrasnici bila je fiskulturna sala škole "Aleksa Šantić". Sa grede su visili logoraši. Tukli su ih džakom punim olova, gvozdenim šipkama, vezivali oko stolice u klupko, pa tukli... Šef logora bio je Amir Šabović.

Tu su i zatvori samački hotel, garaže između dva nebodera. Huso Mujanović je bio upravnik.

U blizini je bio rovokopač za odvoženje i ukopavanje leševa, kojim je upravljao Šefik Lokvančić. Leševe je odvozio u pravcu izvora Bunice i na druga mjesta noću.

(Nastaviće se)