Od drevnih ruševina i čudesnih plaža do predivnih prirodnih čuda, svaki kutak Južne Amerike vrijedan je istraživanja. Zakoračite u prošlost u čuvenom Maču Pikču, uživajte u nesvakidašnjem spoju istorije, evropske i drevne kulture.

Južna Amerika je četvrti po veličini kontinent na svijetu, poznat po tome što je stoljećima oblikovan evropskim kolonijalizmom. Velika većina Južnoamerikanaca govori španjolski ili portugalski, a kulturna i etnička baština kontinenta proizlazi upravo iz interakcije autohtonih naroda s evropskim kolonijalistima. Ljubitelji istorije istinski se mogu oduševiti raznolikom kulturnom baštinom i nasleđem drevnih Maja, Inka i Asteka.

Istraživali smo atraktivne lokacije u Južnoj Americi koje vrijedi posjetiti.

Maču Pikču, Peru

Vjerovatno jedan od najpoznatijih i najzanimljivijih istorijiskih lokaliteta Južne Amerike je Maču Pikču. Smatra se da su ga izgradile Inke, sredinom 15. vijeka, za vrijeme vladavine cara Pacucutija. Izuzetno očuvane ruševine Maču Pikčua nalaze se visoko na vrhu granitne planine, gdje stoje kao dokaz visokih stadarda izgradnje i inženjeringa koje su Inke koristile. Svaki kamen se besprijekorno uklapa na ovoj citadeli na fantastičnoj visini od 2.430 metara na Andima.

Prema mišljenju istoričara, Maču Pikču je srce kulture civilizacije Inka, na kome se može naučiti mnogo o poljoprivrednom, vjerskom i političkom značaju koje je ovaj narod imao na ovoj teritoriji. Vjeruje se da je Maču Pikču prvenstveno bio namijenjen za odmor i uživanje cara, te da je imao populaciju od nešto manje od 1000 ljudi. Inače, tokom istorije spekulisalo se da je reč o „ženskom gradu“ i posljednjem pokušaju Inka da sačuvaju svoju kulturu. Ova teorija se dugo smatrala istinitom, zbog vjerovanja da je od stotinu kostura pronađenih u pedesetak grobnica na lokalitetu 80% ženskog spola. Kasnije je ovo tumačenje opovrgnuto.

Zanimljivo je da prilikom osvajanja kontinenta Španci nisu otkrili ovo mjesto, a vremenom ga je džungla postepeno „progutala“. Postoje izvjesne pretpostavke da je Maču Pikču otkriven ponovo sredinom 19. stoljeća, ali je opšteprihvaćeno da je američki istraživač Hiram Bingam otkrio lokalitet 1911. godine. Pod njegovim vođstvom sprovedeno je nekoliko ekspedicija, a tokom 20. vijeka nastavljena su iskopavanja na nalazištu.

Pročitajte i: Tužna priča o djevojčici Inka, koja će zauvijek ostati mlada.

Tijavanaku, Bolivija

Impresivno arheološko nalazište u Boliviji i glavni grad carstva prije civilizacije Inka, Tijavanaku je prekriveno velom misterije. Mnogo toga o ovom lokalitetu i njegovim stanovnicima ostalo je nerazjašnjeno do današnjih dana. U akademskim krugovima se polemiše o godini nastanka ovog mjesta. Smatra se da je počelo da se razvija kao malo selo oko 1.200 godine prije nove ere, te da je vjerovatno prvo poljoprivredno naselje u kom se uzgajao krompir ikada. Tokom 1. vijeka, Tijanavaku se razvio i do 550. godine pre nove ere bio je napredna prestonica ogromnog carstva, da bi na svom vrhuncu imao oko 20.000 stanovnika. Grad je ostao prosperitetan tokom narednih stoljeća i sa perifernim naseljima i gradovima ima je populaciju i do 175.000 ljudi.

Danas je Tijavanaku popularno turističko mjesto pod zaštitom UNESKO-a. Turisti iz cijelog svijeta dolaze da vide njegove brojne spomenike, statue i kapije, poput čuvene Kapije Sunca, koji svjedoče o važnosti ovog nekada ceremonijalnog grada.

San Ignacio Mini, Argentina

Usred argentinske prašume stoje ruševine San Ignacio Mini, kompleksa jezuitskih misija iz sedamnaestog stoljeća. S ciljem preobraćenja domaćeg stanovništva Guaranija, jezuiti su osnovali 30 misija na području Južne Amerike koje sada uključuje dijelove Paragvaja, Argentine i Brazila. San Ignacio Mini izgrađen je 1666. godine u španjolskom baroknom stilu, pod jakim utjecajem autohtonih motiva. U skladu sa propisanim rasporedom svih misija, San Ignacio Mini je imao centralni trg sa zgradama grupisanim oko njega. U okviru kompleksa postojala je bolnica, škola, spavaonice i veličanstvena kamena crkva sa drvenim enterijerom. Danas su otkriveni ostaci crkve, groblja, centralnog trga, svešteničke kuće i još 200 nastambi, od kojih su mnoge građene u jedinstvenom stilu poznatom kao barok Guaranija.

Dok je vjerska aktivnost u misiji utjecala na kulturu Guaranija, ona je također igrala ulogu u njenom održavanju u životu štiteći svoje ljude od tekućih ratova i trgovaca robljem. Imali su i nekoliko štamparija  u kojima su štampani duhovni tekstovi i druga dela na jeziku Guarani.

Svetilište Las Lajas, Kolumbija

Smješten na vrhu šumovite kovačnice na granici između Kolumbije i Ekvadora, utočište Las Lajas izgrađeno je između 1916. i 1949. godine, oko već postojeće kapele koja je izgrađena kao spomen na dva čuda iz 18. stoljeća u tim područjima. Naime, prema predanju, ovdje je ozdravila djevojčica koja je bila slijepa i gluva od rođenja.

Interesantan most povezuje jednu stranu klisure sa svetilištem. Turisti mogu uživati u veličanstvenoj neogotičkoj strukturi i dramatičnom ambijentu crkve koja se uzdiže 40 metara iznad rijeke Guatira i kaskadnog vodopada. Svetište Las Lajas proglašeno je mjestom od kulturnog značaja u Kolumbiji, a 2007. godine i jednim od 7 čuda Kolumbije. Crkva je mjesto hodočašća za mnoge katoličke vjernike, kao što je manastir Ostrog kod nas.

Čan Čan, Peru

Impresivni Čan Čan je poznat kao najveći predkolumbijski grad u Americi, ali i kao najveći grad od ćerpiča na svijetu. Nekada je bio prestonica drevne Čimu civilizacije, smatra se da je razvijen oko 1.300. godine nove ere i da je vrhunac dostigao u 15. vijeku. Nakon toga su došle Inke, a Čimui su napustili grad.

O sofisticiranosti inženjeringa i graditeljstva Čimu civilizacije svjedoči čak 10 citadela, koje obilježavaju 10 vladara. Kako je grad smješten u pustinji, izvjesno je da su morali biti izgrađeni akvadukti kako bi se grad snabdijevao vodom. U svom punom sjaju, Čan Čan bio je dom za do 100.000 ljudi i prostirao se na preko 20 kvadratnih kilometara. U 16. vijeku grad su opljačkali Španci, a od velike količine keramike, zlata i srebra preostalo je jako malo i čuva se u obližnjim muzejima.

Tokom godina, erozija je značila da su spoljni dijelovi grada nestali. Danas predstavlja svojevrstan lavirint od nastambi, utvrđenja, palata, ulica, hramova organizovanih u dobro isplaniranu gradsku strukturu, gdje još uvijek ima mnogo toga što se može vidjeti prilikom posjete.

Za sve radoznale turiste zaljubljene u istraživanje i putovanje Južna Amerika je idealna destinacija. Kao nevjerovatno raskošan spoj kolonijalizma i drevnih civilizacija, ovaj kontintent ima veliki broj istorijskih lokaliteta na kojima možete osjetiti pravi „protok vremena“ i čudesne kulture Inka, Asteka, Čimua i konkvistadora.

Piše: Srbijanka Stanković