Turskim napadom na današnji dan 1912. godine počela je Kumanovska bitka, u kojoj je Prva srpska armija pod komandom regenta Aleksandra Karađorđevića, za samo dva dana, do nogu potukla tursku Vardarsku armiju Zeki-paše i tako zadala težak udarac moćnom neprijatelju u Prvom balkanskom ratu.

Turci su u početku imali više uspjeha zbog slabog izviđačkog i obavještajnog rada srpske vojske, koja nije imala tačan uvid u raspored neprijatelja na bojištu, a srpska Vrhovna komanda je smatrala da je riječ o turskim prethodnicama i da će se glavna bitka odigrati na Ovčem polju.

U trenutku kad su sukobi otpočeli, Prva armija je bila mnogo udaljena od Druge i Treće armije, a pod najžešćim udarom našla se njena Dunavska divizija prvog poziva pukovnika Miloša Božanovića, koja je imala i najteže gubitke, ali i odlučujuću ulogu u bici.

Tom prilikom, posebno se istakao niži oficirski kadar i zahvaljujući njihovoj samoinicijativi naneseni su snažni udari u turski raspored, tako da se 24. oktobra elitna turska armija u neredu i panici povukla ka Bitolju.

Trijumf je silno podigao moral srpske vojske i naroda i bio je podloga kasnijih pobjeda u Prvom i Drugom balkanskom, te u Prvom svjetskom ratu.