Tvorac dizel-motora Rudolf Dizel želio je da stvori učinkovitiji motor za industriju i saobraćaj, zgrožen gubitkom od čak 90 odsto uloženog energetskog potencijala.

Ta prednost i osnovna primjena, koja je dizel-motore popularizovala u najrazličitijim tipovima industrijske primjene bila je temelj njegovog razvoja od samog početka.

Dizel motor efektivno i jeste zamijenio radne parne mašine u nizu industrijskih aplikacija, a primjena u putničkim automobilima je bila revolucionarno otkriće, iako se danas određeni ljudi bore protiv njega. Najviše u Evropi.

Jedan od najrevolucionarnijih tehnoloških pronalazaka ikada, motor s unutarašnjim sagorjevanjem i kompresionim paljenjem (bez svjećice), značajno je unaprijedio industriju, prevozna sredstva, vojnu tehniku.

Razvoj nije tekao glatko, trebalo je usavršiti postupak ubrizgavanja goriva, rad motora izložen visokim pritiscima i temperaturama. Nakon više od pet godina ispitivanja i usavršavanja koncepciju svog 4-taktnog motora s unutrašnjim sagorjevanjem, po principu kompresionog paljenja, napravio je radnu verziju.

Motor je u prvom taktu usisavao vazduh kojeg je u drugom kompresovao na 250 bara te se time zagrevao na 700 do 900 stepeni Celzijusa.

Tako se gorivo, pumpom visokog pritiska, pokretnom radilicom, svedeno na 600 bara, raspršeno ubrizgavao u komoru za sagorjevanje samo palilo.

Zbog toga se u njemačkoj terminologiji dizel-motor naziva Selbstzünder (samopaljivač), jer se gorivo ubrizgano pri kraju drugog takta pali samo, bez svjećice.