Na današnji dan, prije 27 godina, u mjestu Čakle u federalnoj opštini Trnovo, muslimanske snage su ubile dvije medicinske sestre i 19 vojnika Vojske Republike Srpske.
Prisluživanjem svijeća i polaganjem cvijeća na mjestu njihovog stradanja obilježena je još jedna tužna godišnjica stravičnog zločin nad 21 borcem Druge sarajevske lake pješadijske brigade Vojske Republike Srpske, koji su svoje živote ostavili na obroncima Bjelašnice.
Prethodno je u Crkvi Svetog Petra Sarajevskog u Vojkovićima u opštini Istočna Ilidža služena Sveta liturgija i parastos.
Predsjednik Predsjedništva Boračke organizacije "Ilidžanski borac" Slobodan Maunaga rekao je da su na današnji dan u zoru, za vrijeme primirja, muslimanske snage uz pomoć Unprofora, svirepo ubile 21 srpskog borca, među njima i dvije medicinske sestre.
- Ljude se pobili na spavanju. Nismo držali liniju jer smo vjerovali da će Unprofor poštivati primirje - naveo je Maunaga.
Maunaga je istakao je da je ova organizacija nekoliko puta uputila upit načelniku federalne opštine Trnovo Ibru Berilu za izgradnju spomen-obilježja na mjestu stradanja srpskih boraca, ali da iz kabineta opštinskog načelnika nikada nisu dobili odobrenje.
- Ako ne dobijemo dozvolu za izgadnju spomenika na mjestu stradanja, imamo ideju da nađemo adekvatno mjesto u Vojkovićima ili Trnovu i tu sagradimo spomen-obilježje. Tako ćemo ih sačuvati od zaborava – rekao je Maunaga.
Bivši borac Druge sarajevske brigade Vojske Republike Srpske Gerasim Kokot Baja rekao je da je prilikom izviđanja linije otkrio tragove neprijatelja, koji su obilazili srpske položaje s leđa, i da je to prijavio vojnoj komandi.
- Pogađa me što nema nikakvog obilježja na ovom mjestu. Samo pogledajte koliko po Republici Srpskoj ima muslimanskih obilježja, a nama nije dozvoljeno postavljanje ni obične table. To je tuga - naveo je Kokot.
Nemanji Močeviću u Čaklama su ubijeni otac i stric, a za taj zločin, prema njegovim riječima, nikada niko neće odgovarati jer se sudi samo srpskom narodu.
Muslimanske snage su na današnji dan 1994. godine, prošavši kroz demilitarizovanu zonu pod kontrolom mirovnih snaga UN u blizini Sarajeva, ubile 21 borca Vojske Republike Srpske.
Zločin je izvršen na prevaru - muslimanske snage su tada, uz pomoć Unprofora, prekršile primirje i 6. oktobra 1994. godine oko 5.00 časova ujutro napale šator u kojem se nalazilo komandno odjeljenje, inženjerija i sanitetsko osoblje.
Ubijeni su pripadnici Vojske Republike Srpske iz Trnova i Istočne Ilidže, a za taj zločin niko nikada nije odgovarao.
Tog dana ubijeni su: Risto /Mirko/ Anđić, Radmila /Marinko/ Bjelica, Tanja /Slavko/ Bjelica, Nenad /Dušan/ Golijanin, Stojanka /Petar/ Golijanin, Slavko /Radoslav/ Kenjić, Momčilo /Savo/ Krstović, Branko /Špiro/ Milić, Momir /Ilija/ Minić, Slaviša /Milenko/ Močević, Goran /Milenko/ Močević, Pero /Miloš/ Pavlović, Velimir /Relja/ Popović i Mirko /Mlađen/ Samardžija.
Stradali su i: Ranko /Dobrilo/ Samardžić, Vaso /Risto/ Sikima, Nikola /Dušan/ Sikimić, Aleksandar /Miloš/ Vidaković, Svetozar /Milinko/ Šešlija, Žarko /Savo/ Đogić i Đuro /Miloš/ Čančar.