U Beogradu je na današnji dan 1918. godine proglašena Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca, sa princem Aleksandrom Prvim Karađorđevićem kao regentom i Beogradom kao prijestonicom, koja je kasnije preimeonovana u Jugoslaviju.
Ujedinjenje jugoslovenskih naroda omogućila je pobjeda srpske vojske u Prvom svjetskom ratu, a u novu državu uključene su nezavisne predratne države Srbija i Crna Gora, kao i teritorije u sastavu poražene Austrougarske /današnje Hrvatska, Slovenija i BiH/.
Predstavnici Dalmacije i veliki dio hrvatske inteligecije ultimativno su tražili ujedinjenje sa Srbijom i Crnom Gorom, svjesni da je to jedini način da afirmišu svoju naciju jer svoju državu nisu imali nikada u istoriji.
Kraljevina Jugoslavija većim dijelom zahvatala je Balkansko poluostrvo, a manjim Panonsku niziju.
Postojala je od 1. decembra 1918. do 29. novembra 1945. godine, a na posljednjem predratnom popisu imala je 13.934.038 stanovnika.
Hrvatski fašisti ili ustaše učestvovali su u atentatu na kralja Aleksandra Karađorđevića u Marselju.
Tokom njemačke invazije 1941. godine najveći broj Hrvata, muslimana i Albanaca stao je na stranu okupatora i kasnije učestvovao u progonima i genocidu nad Srbima.
Na pepelu prve Juglavije stvorena je druga, voljom jugoslovenskih komunista, koja se raspala devedesetih godina prošlog vijeka, kada su ponovo Hrvati, Slovenci, muslimani i Albanci krenuli u secesiju.