Danas se navršava 25 godina od NATO bombardovanja zgrade Radio-televizije Srbije /RTS/, kada je poginulo 16 radnika te medijske kuće.

NATO je tokom vazdušnih napada na SR Jugoslaviju, koji su počeli 24. marta 1999. godine, mjesec dana kasnije - 23. aprila u 2.06 časova bombardovao zgradu RTS-a u centru Beograda.

Poginuli su šminker Jelica Munitlak /27/, video-mikser Ksenija Banković/27/, tehničar u razmjeni Darko Stoimenovski /25/, tehničar u masteru Nebojša Stojanović /26/ i radnik obezbjeđenja Dragorad Dragojević /27/.

Te večeri su poginuli i električar Dragan Tasić /29/, kamerman Aleksandar Deletić /30/, tehničar Slaviša Stevanović /32/, dizajner programa Siniša Medić /32/, tehničar Ivan Stukalo /33/ i radnik obezbjeđenja Dejan Marković /39/.

Poginuli su i radnik obezbjeđenja Milan Joksimović /47/, tehničar u masteru Branislav Jovanović /50/, precizni mehaničar Milovan Janković /59/, režiser programa Tomislav Mitrović /61/ i monter Slobodan Jontić /54/.

U znak sjećanja na poginule, u Tašmajdanskom parku, kod zgrade RTS-a i spomenika "Zašto?", porodice i prijatelji stradalih svake godine postavljaju pitanje zašto su oni poginuli.

Međunarodna organizacija za ljudska prava "Hjuman rajts voč" (Human rights watch) je 2000. godine saopštila da nije bilo opravdanja za bombardovanje televizije, a i brojne druge međunarodne organizaacije i pojedinci imale su sličan stav.

Bivši direktor RTS-a Dragoljub Milanović je 2002. osuđen na 10 godina zatvora jer nije poštovao naređenje tadašnje Savezne vlade i ljude i tehniku izmjestio iz objekata u Aberdarevoj i u Hilandarskoj ulici.

Do danas, niko od tadašnjih odgovornih u NATO-u nije odgovarao za napad na RTS i ubistvo 16 ljudi.