Starica Vukosava Popović i njena kćerka Sanja uskoro bi mogle da se vrate u porodični dom, nakon višegodišnje agonije koja je kulminirala brutalnim izbacivanjem iz porodičnog stana u banjalučkom naselju Starčevica u oktobru 2019. godine.

Nevjerovatno je da su dva suda u Banjaluci od početka imala potpuno različite stavove oko ovog slučaja, kao da se odlučivalo o predmetima, a ne ljudskim sudbinama.

Sve je počelo kada je Okružni sud u Banjaluci u januaru 2008. uvažio žalbu i priznao iznos Janku Triviću od 7.324 marke na ime ulaganja u kuću u Ulici Srpskih dobrovoljaca 67. Popovićeve su i početkom 90-ih izbačene iz kuće u koju tada ulazi Trivić, pa su ni krive ni dužne nakon povratka dobile breme duga za koji nisu bile odgovorne.

Nakon toga, pokrenut je postupak izvršenja kako bi se namirio dug, pa kako novac nije isplaćen, krenulo se u prodaju imovine Popovićevih.

Par godina kasnije, upravo Okružni sud zaustavlja sve i vraća postupak na početak, jer je utvrđeno da starica Vukosava Popović uopšte nije shvatala postupak kroz koji je prolazila i da bi je taj postupak u konačnici mogao dovesti do gubitka imovine vrijedne 200.000 maraka, zarad duga od 7.000 maraka.

Predmet kod novog sudije

Nakon što je sudija, koja je dužila predmet od njegovog početka, otišla u penziju, predmet je uzeo u rad drugi sudija u Osnovnom sudu Banjaluka. Glavni zadatak „novog“ sudije je da postupi po odluci Okružnog suda Banjaluka kojom je poništeno izvršenje nad imovinom starice i njene kćerke.

– Prema izvještaju postupajućeg sudije, predmet je uzet u rad i u istom će biti preduzete procesne radnje prema uputstvima datim u odluci Okružnog suda u Banjaluci broj 71 0 I 037351 12 I2, a koje radnje su potrebne radi otklanjanja procesnih smetnji za dalje vođenje postupka – odgovorili su Srpskainfo iz Osnovnog suda.

Okružni sud u Banjaluci je još u junu 2020. godine ukinuo sva izvršna rješenja o deložaciji Vukosave i Sanje i naredio prvostepenom sudu da donese novo rješenje.

U novom rješenju je istaknuto da je „prvostepeni sud nastavio provođenje izvršnih radnji, oglušio se o prijedlog punomoćnika izvršenika da se izvede dokaz vještačenjem po vještaku psihijatru, te nije imao u vidu svoju obavezu da o procesnoj sposobnosti izvršenika vodi računa po službenoj dužnosti”.

Višestruke povrede postupka

Tako je, nakon žalbe advokata Ivana Stijakovića, Okružni sud utvrdio da je u svim ranijim postupcima i rješenjima ignorisano teško psihičko stanje Vukosave Popović, koja je bila nosilac stanarskog prava, i donesen niz rješenja koja su dovela do konačne deložacije.

Advokat Ivan Šijaković, koji je uspio dobiti gotovo izgubljen slučaj, objasnio je ranije da je sud sve vrijeme ignorisao procesnu nesposobnost Vukosave Popović.

– Okružni sud u Banjaluci je pravilno uočio višestruke povrede parničnog i izvršnog postupka poslije višegodišnjih maratonskih procesa pred Osnovnim sudom u Banjaluci u vezi s neosnovanim izvršenjem na stanu Vukosave Popović u ulici Srpskih dobrovoljaca u Banjaluci. Okružni sud je svojim rješenjem ukinuo sva dosadašnja rješenja Osnovnog suda koja se odnose na izvršenje na predmetnom stanu Vukosave Popović i predmet vratio na ponovni postupak – objasnio je Šijaković.

Podsjetio je i da je u toku izvršnog postupka istaknut prigovor da starica Vukosava Popović boluje od težeg oblika psihičkog oboljenja i da se nalazi pod redovnim nadzorom psihijatra.

– Postavlja se pitanje da li je Vukosava Popović uopšte bila procesno i poslovno sposobna da učestvuje u cjelokupnom dosadašnjem postupku koji se vodio kod Osnovnog suda u Banjaluci, a u vezi sa sudbinom njenog stana, iz kojeg je 2019. godine bila, zajedno sa svojom kćerkom, prisilno izbačena na ulicu. Ovo znači da prvostepeni sud ni u jednoj prilici nije razmatrao prigovore i žalbe Vukosave Popović, nego ih je nezakonito odbacivao, pritom ne vodeći računa da je zakon propisao drugačije postupanje sa osobama koje su procesno nesposobne – istakao je Šijaković.

Različite odluke sudova

Osnovni sud u Banjaluci je u martu 2002. presudio u korist Vukosave i Sanje Popović i odbacio tužbeni zahtjev Janka Trivića, koji je tražio da mu se isplati 16.131 KM sa zateznom kamatom zbog navodnih ulaganja u kuću iz koje su Popovićeve izbačene prvi put u septembru 1993. godine. Nakon toga, Trivić je izašao iz kuće 2002. godine, a tužbu je podnio protiv Vukosave, iako je stvarni vlasnik stana u sporno vrijeme bila Opština Banjaluka.

Trivić je prvu tužbu podnio u avgustu 2000, pa je precizirao dvije godine kasnije, gdje je, osim isplate novčanih potraživanja, tražio da mu se vrati kuća u banjalučkoj Ulici Srpskih dobrovoljaca. U tužbi je Trivić naveo da kuću nije mogao koristiti bez značajnijih popravki, za koje je izdvojio 16.131 marku. Kao dokaz ulaganja sredstava, Trivić je dostavio i nalaz vještaka, izvjesnog Perice Trivića, koji nije ni saslušan tokom prvostepenog postupka. Većina ugovora kojima je Trivić dokazivao navodna ulaganja uopšte nisu bila ovjerena. Sud je, pored ostalih, utvrdio da nije bio ovjeren ni ugovor na iznos od 5.000 maraka u kojem se navodilo da je plaćeno farbanje stolarije, te popravka roletni.

Tokom postupka Osnovnom sudu, u Banjaluci je ZIBL dostavio materijalni dokaz da Triviću nikada nije bila odobrena bilo kakva dotacija na ime izvođenja nekih eventualnih radova na stanu, niti je sličan zahtjev Trivića pronađen u njihovim poslovnim knjigama. Međutim, Okružni sud u Banjaluci presudom od 15. januara 2008. prihvata neovjerene materijalne dokaze i uvažava žalbu Janka Trivića, te mu tako priznaje iznos od 7.324 marke na ime ulaganja u kuću u ulici Srpskih dobrovoljaca 67! Upravo ova odluka Okružnog suda u Banjaluci bila je uvod u postupak izvršenja, koji je u oktobru 2019. doveo da porodica Popović, starica Vukosava i njena kćerka Sanja, izgube porodičnu kuću u kojoj su živjele gotovo pola vijeka i čija je vrijednost 200.000 maraka.