Tokom ovog vijeka svijet će zadesiti ukupno 224 pomračenja Sunca, od kojih će 77 biti djelimična pomračenja, 72 anularna, dok će njih 68 biti potpuna pomračenja, a sedam od njih hibridi između potpunog i anularnog pomračenja.

Pomračenje Sunca nastaje kada se Zemlja, Mjesec i Sunce poređaju u istoj ravni i tim redoslijedom, a nastaje u fazi mladog Mjeseca.

Prstenasto ili anularno pomračenje Sunca, koje je prije nekoliko dana bilo aktivno i vidljivo, jeste jedan od oblika pomračenja koji nije potpun te nije u istoj mjeri štetan, za razliku od potpunog pomračenja. Naime, kada disk Mjeseca nije dovoljan da zakloni cijelu površinu Sunca nego njegov centralni dio, vidljiv ostaje samo prsten Sunca.

Osim anularnog prstenastog pomračenja, postoji djelimično i potpuno pomračenje.

Kada dođe do potpunog pomračenja Sunca, Mjesečev disk potpuno prekriva Sunce. Pomračenje Sunca se može opaziti s relativno uskog pojasa (putanja totaliteta) na Zemljinoj površini preko kojeg prolazi Mjesečeva sjenka. Posmatrači koji se nalaze u širim pojasevima oko putanje totaliteta nalaze se u Mjesečevoj polusjenci te mogu vidjeti djelimično pomračenje Sunca, dok se s ostatka površine Zemlje pomračenje uopšte neće vidjeti. Sljedeće potpuno pomračenje u Evropi trebalo bi da bude 2026. godine.

U trenutku neposredno prije potpunog pomračenja, kada se posljednji zraci Sunca probiju iza Mjesečevog diska, događa se pojava tzv. “dijamantskog prstena”. Ista pojava može se uočiti i neposredno nakon potpunog pomračenja.

Kada je Mjesec u apogeju, odnosno kada je najudaljeniji od Zemlje, a Zemlja u perihelu (najbliža Suncu) te u svim drugim trenucima kada je Mjesečev disk na nebu manji od Sunčevog, može doći samo do prstenastog pomračenja Sunca jer Mjesečev disk ne može u potpunosti pokriti Sunce. Sljedeće prstenasto pomračenje u Evropi bi trebalo da se desi 2028. i 2030. godine.

Potpuno pomračenje s najdužim trajanjem do sada desilo se 22. jula 2009. godine, a trajalo je šest minuta i 38,86 sekundi.