U crkvi Svetog Proroka Ilije u Bjelovcu kod Bratunca danas je služen parastos za 109 ubijenih Srba iz tog i susjednih sela Sikirić i Loznička Rijeka, od kojih su 68 masakrirale muslimanske snage iz Srebrenice na današnji dan 1992. godine.

Jake muslimanske snage iz Srebrenice i okolnih sela, pod komandom Nasera Orića, upale su rano ujutro 14. decembra prije 27 godina u tri podrinjska sela ubijajući sve što su stigle, pljačkajući i paleći srpsku imovinu.

Najmlađe žrtve bili su četrnaestogodišnji Slobodan Petrović i petnaestogodišnji Čedo Miladinović, a najstarija osamdesetosmogodišnja Zlata Jovanović. Tada je nestala starica Božana Ostojić i još nije pronađena.

Mještanin Bjelovca Krsto Rankić, koji je preživio napad, kaže da mu je tog dana ubijeno 16 članova uže i šire porodice i da je iz 76 domaćinstava ubijeno 68 mještana.

Prema njegovim riječima, svaki treći stanovnik Bjelovca tog dana je ubijen ili ranjen.

Slavka Matić kaže da je tog kobnog dana izgubila sve, kćerke Snježanu (27) i Gordanu (24) i supruga Radivoja, a kuća i imovina su joj spaljeni.

- Ostala sam bez porodice. Bila sam u seoskoj školi kada je iza šest časova ujutro počeo napad i pucnjava sa svih strana. Cijeli dan nisam mogla prići kući. Pucnjava i galama nije prekidana. Kuće i ostale zgrade su gorjele, a ja nisam znala šta mi je sa djecom i suprugom - prisjeća se ova starica.

Ona ističe da je tokom tog dana pokušavala da dođe do kuće, ali da nije mogla od pucnjave.

- Prvo su mi rekli da su svi pobjegli prema Drini i da nema niko kod moje kuće. A onda sam naišla na ranjenog Srećka Mihajlovića koji mi je rekao da su moji svi ubijeni. Sve mi je uništeno. Moja ženska djeca nisu imala ni pruta u rukama, a kamoli oružje. Ubijene su na kućnom pragu i niko nije odgovarao, što izaziva još veću bol - priča Slavka.

Ona ukazuje na nepravdu pravosuđa BiH koje osuđuje Srbe i za, kako kaže, neke izmišljene i nedokazane zločine, a za njenu djecu i ostale civile iz Bjelovca niko nije odgovarao.

- Pravde nema, a ja živim da nosim bol i tugu, jer za mene više radosti nema. Jedina utjeha je što imam članova šire familije koji me tješe i pomažu - navodi Matićeva.

Porodice nastradalih poručile su rukovodstvu Republike Srpske da se više ne može tolerisati ignorisanje srpskih žrtava, sramotno oslobađanje optužbi Nasera Orića, a zatvaranje i suđenje skoro svim Srbima za komandnu odgovornost.

Predsjednik Organizacije porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Bratunca Radojka Filipović, kojoj su na današnji dan prije 27 godina poginuli suprug Dragan i svekar Dragoljub, rekla je da zločin u Bjelovcu ima sve elemente genocida.

To je obrazložila riječima da su muslimani ubijali sve redom, djecu, žene i starce, a srpsku imovinu uništavali da bi potpuno zatrli tragove srpskog postojanja na ovom prostoru.

- Apsurdno je i žalosno da ni nakon 27 godina u Tužilaštvu BiH ne postoji predmet vezan za zločin u Bjelovcu. Koliko to godina treba za podizanje optužnice? - upitala Filipovićeva.

Ona kaže da to govori da pravosuđe BiH svjesno čeka da svjedoci i počinioci zločina umru i da po ustaljenoj praksi, kada su u pitanju suđenja počiniocima zločina nad Srbima, Sud BiH kaže da je istraga ili suđenje obustavljeno zbog nedostatka dokaza ili smrti osumnjičenog.

Od 76 domaćinstava u Bjelovcu i okolnim selima, skoro da nema kuće iz koje neko nije poginuo. Sve kuće su spaljene i većina ih je nakon rata samo djelimično obnovljena.

Srpski vojnici su bili u okruženju, ali su pružali otpor i nisu se predavali jer su znali da bi bili ubijeni i unakaženi. Okupljali su se u kuće ili grupice i odbijali napade do večeri i stizanja pomoći.

U logor su na današnji dan 1992. godine iz Bjelovca odvedene žene Dostana i Mira Filipović, sedmomjesečni Nemanja i trogodišnja Olivera Filipović, kao i devetogodišnji Brano Vučetić kome su toga dana ubijeni otac Radovan i brat Milenko, dok je majku izgubio tri mjeseca ranije.

Odvedeni su u Srebrenicu, gdje su zlostavljani i gladovali 56 dana dok se saznalo da su zarobljeni, pa je organizovana razmjena.

Kod spomen-ploče sa imenima ubijenih na zidu bjelovačkog hrama danas su cvijeće položile delegacije boračkih i organizacija porodica zarobljenih i poginulih boraca i nestalih civila Republike Srpske iz srebreničke i bratunačke opštine, delegacija Udruženja logoraša regije Birač i opštine Bratunac.