Na današnji dan prije 85. godina u Subotici je rođen svjetski prepoznat i višestruko nagrađivan jugoslovenski književnik Danilo Kiš.

U mješovitom braku mađarskog Jevrejina Eduarda Kiša, i crnogorke Milice Dragićević, 22. februara 1935. godine rođen je dječak čije ime će generacije decenijama kasnije dobro pamtiti.

Rani život Danila Kiša odredilo je njegovo porjeklo, u kontekstu ratnih dešavanja u Evropi između velikih ratova i za vrijeme Drugog svjetskog rata.

Najranija sjećanja su ga vezivala za Novi Sad, u koji njegova porodica prelazi kada je Kiš bio star svega dvije godine. Tu polazi u školu i završava prvi razred, a u Uspenjskoj crkvi biva kršten po pravoslavnim običajima, kao jedan pokušaj zaštite od odmazde zbog svog jevrejskog porjekla.

On školovanje nastavlja u mjestu rođenja svog oca u Mađarskoj koja neko vrijeme postaje prebivalište porodice Kiš.

Njegov otac bio je sproveden od tadašnjeg režima u najveći i najozloglašeniji nacistički koncentracioni logor — Aušvic.

Ova porodična tragedija porodicu dovodi u Cetinje kod brata Milice Dragićević. Ovde Danilo Kiš završava gimnaziju, posle čega se uputio na studije u Beograd.

Dve godine posle smrti svoje majke, objavljena je prva Kišova pesma pod nazivom Oproštaj sa majkom.

Još kao srednjoškolac počeo je da piše svoje, i prevodi mađarske, ruske i francuske pjesnike. Na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu usmjerio se na odsjek za Istoriju svjetske književnosti sa teorijom književnosti gde je diplomirao 1958. godine.

Za vrijeme postdiplomskih studija bio je u uredništvu uglednog časopisa Vidici, a ubrzo potom čitaoci su imali priliku da se upoznaju sa Kišovim stvaralaštvom kroz dva romana, Mansarda i Psalam 44.

Do 1973. godine je bio lektor na Univerzitetu u Strazburu. Bavi se i prevodilačkim poslovima, gde je dao svoj doprinos u prevođenju sa francuskog na srpsko-hrvatski jezik.

Publici najpoznatiji naslovi iz pera Danila Kiša jesu Enciklopedija mrtvih i Grobnica Borisa Davidoviča. Zbirka pripovedaka Enciklopedija mrtvih je ponijela osamdesetih dva značajna priznanja, Andrićevu i Skender Kulenović nagradu, dok je za zbirku Grobnice Borisa Davidovića 77. dobio nagradu Ivan Goran Kovačić.