Republika Srpska je zemlja visokih planina, dolina, kristalno čistih rijeka i starih šuma. Za mnoge turiste predstavlja prirodni raj i mogućnost uživanja u svakom trenutku provedenom u nevjerovatnoj prirodi. Republika Srpska raspolaže još nekim prirodnim draguljima kao što su rudna bogatstva. Tu nije samo litijum, o kom se u posljednje vrijeme dosta priča, već i drugi vrijedni materijali koji nedostaju Evropi i Americi, a koji su pronađeni kod nas. Evropa, na primjer, uvozi kompletne količine magnezijuma, a samo na jednom lokalitetu u Republici Srpskoj postoji 95 tona ruda magnezijuma.

Danas je očigledno da je litijum jedna od najvrijednijih ruda koja je potrebna čovječanstvu. Sve je zastupljenija upotreba električnih automobila u svijetu, pa i kod nas. Zato se traga za rješenjem koja će dovesti do masovnije proizvodnje električnih baterija. A litijum je jedna od osnovnih materijala za izradu takvih baterija.

Narod Semberije i Majevice sa druge strane diže svoj glas, te se protivi otvaranju rudnika koji bi kako kažu doveo do pustoši. Oni žele svoju djecu odgajati u rodnom kraju, a otvaranje rudnika bi predstavljalo demografsku katastrofu. Pogubne su posljedice po životnu sredinu, kako floru, tako i faunu, te zdravlje i živote ljudi koje donosi otvaranje rudnika i eksploatacija litijuma.

Predsjednik Republike Srpske Milorad Dodik poručio je da se ruda litijuma neće izvoziti iz Srpske, nego su za bilo kakav razgovor o ovoj temi glavni uslov fabrike za preradu. On je takođe istakao da bi sve moralo biti urađeno po ekološkim standardima.

Dok jedni smatraju da je ovo pitanje pogubno po opstanak naroda, drugi ga smatraju veoma važnom jer može dovesti do ekonomskog napretka.

Za rudnik litijuma u Loparama, mogli bismo reći „daleko od očiju, daleko od srca“. Pitamo se ipak da li su Lopare toliko daleko od našeg grada i regije? Kakav bi bio naš stav da se radi o otvaranju takvog rudnika i eksploataciji samog litijuma u našem bliskom okruženju?

Katera vas pita: