Na današnji dan prije petnaest godina napustio nas je Dragan Stojnić, legenda jugoslovenske i srpske šansone, šarmantni gospodin baršunastog glasa čije su pjesme “Bila je tako lijepa“, “Jedan čovek i jedna žena“, “Maestro i violina“, “Vino i gitare” zauvijek osvojile ženska srca.

Dragan Stojnić rođen je u Beogradu 10. novembra 1937. godine, a karijeru je počeo u Skoplju, Sarajevu i Banja Luci šezdesetih godina. Ovi gradovi, kako je govorio, obilježili su njega i njegovo muzičko stvaralaštvo, ali gdje god da je išao u srcu je uvijek nosio pjesmu. Oduvijek je maštao da postane pjevač, a na sceni je proveo skoro 40 godina. Studirao je francuski jezik, koji nikada nije diplomirao, ali je kasnije ipak završio Višu turističku školu.

Njegovi počeci se vezuju za tada čuveni sarajevski ansambl “Prijatelji“, a prvi veliki uspjeh postigao je 1964. godine pobjedom na festivalu u Kraljevu “Mikrofon je vaš“ sa pjesmom “Bila je tako lijepa“, tadašnjim evrovizijskim hitom, pjesmom predstavnicom Francuske 1963. godine. Sljedeće godine takođe dobija prvu nagradu na festivalu u Opatiji sa evergreenom “Zašto dolaziš samo sa kišom“. Poslije toga 1966. godine gostuje u pariskoj Olmpiji, internacionalnom hramu muzike, a njegove ploče su počele da se prodaju u ogromnim tiražima.

Svoj najplodniji stvaralački period Dragan Stojnić je imao u Sarajevu, gdje je tokom šezdesetih snimio više francuskih šansona, a kroz prevode tekstova jugoslovenska publika je dobila priliku da upozna smisao i duh francuske šansone.

Uspješno je sarađivao sa sarajevskim orkestrom Esada Arnautalića koji je bio i aranžer više njegovih pjesama. Istih godina povremeno je nastupao i na jugoslovenskim festivalima zabavne muzike (Opatijski festival, Vaš šlager sezone, Beogradsko proleće), par puta je predstavljao i Radio – televiziju Sarajevo na nacionalnim izborima za Pjesmu Evrovizije.

Seriju tradicionalnih solističkih koncerata povodom 8. marta započeo je 1984. godine u Beogradu, kojima je održavao neraskidivu vezu sa publikom. Održao je mnogobrojne koncerte i nastupe širom Jugoslavije, a zahvaljujući pjesmi obišao je i gotovo cijeli svijet. Kada je 1991. snimljen film “Moj brat Aleksa”, koji govori o životu i djelu Alekse Šantića, Stojnić je otpjevao gotovo cjelokupni muzički materijal.

Dragan Stojnić umro je 19. marta 2003. posle duge i teške bolesti u Gradskoj bolnici u Beogradu. Sahranjen je 21. marta 2003. godine u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.