Jedinstvena je i neobična sportska karijera petnaestogodišnje Nadije Golubović iz Srebrenice, koja trenira i nastupa kao fudbalski golman u BiH, a kao košarkašica u Srbiji.

Primjerna je i kao učenica i kao sportista i omiljena među vršnjacima.

Nadija je prije osam godina pohađala ljetnu školu fudbala i počela da trenira kao fudbalski golman sa dječacima u srebreničkom Fudbalskom klubu "Guber", jer ovaj klub nema žensku ekipu.

Zbog toga se kasnije učlanila u SFK "2000" Sarajevo, za koji je nastupala i prije pojave virusa korona, a dobila je poziv i branila za fudbalsku reprezentaciju BiH u kategoriji U-13.

Ovih dana postala je član ženske fudbalske reprezentacije uzrasta 16 godina.

Ranije je tri puta učestvovala na kampovima fudbalskih reprezentativki BiH za koju je nastupala u različitim starosnim kategorijama.

Nadija kaže da voli sport i da joj treninzi predstavljaju zadovoljstvo. Ona ističe da je zadovoljna dosadašnjim napredovanjem u fudbalskom sportu i da očekuje da ostvari svoje snove u fudbalu, ali i da završi školu.

Fudbal u BiH, košarka u Srbiji

Budući da je sportski građena i nadarena za sve sportove, uporedo sa fudbalom Nadija je počela da trenira u školi košarke u Srebrenici. Međutim, srebreničke košarkaške ekipe ne učestvuju u ligaškim takmičenjima i ona je odlučila i prešla u susjednu Srbiju, gdje je trenirala i nastupala za žensku kadetsku košarkašku ekipu iz Ljubovije.

Roditelji Arif i Azemina redovno su je odvozili na treninge i otpraćali na utakmice te dočekivali i vraćali kući što je predstavljalo obavezu i trošak.

Nedavno je završila košarkašku sezonu u Ljuboviji, uskoro završava osnovnu školu u Srebrenici, a srednju školu namjerava upisati u Sarajevu, gdje će nastaviti da trenira fudbal i brani za SFK "2000" u kome ima uslove za sportski razvoj, napredovanje i ostvarenje fudbalske karijere.

Odlučila je da ostavi košarku i posveti se samo fudbalu.

Pohađaće školu i trenirati u Sarajevu i imaće više vremena za učenje, jer je do sada mnogo vremena trošila putujući između Srebrenice, Ljubovije i Sarajeva te Zenice, gdje je boravila na pripremama reprezentacije BiH.

Nadija kaže da je i ranije imala ponudu da ode u Sarajevo, ali da to nije učinila, jer je željela da osnovnu školu završi u Srebrenici.

Došlo vrijeme za rastanak i polazak na put uspona

Ipak, došlo je vrijeme za važne odluke, izazove te rastanak sa društvom i porodicom i ozbiljnije bavljenje sportom u kojem želi da postigne vrhunske rezultate za koje, prema ocjenama mnogih stručnjaka, posjeduje sve psiho-fizičke predispozicije i talenat.

- Nedostajaće mi porodica, prijatelji, drugari i Srebrenica i njeni sportski tereni, ali želim da napredujem, da se takmičim, nastupam i postižem vrhunske rezultate, a u Sarajevu imam bolje uslove da to ostvarim što mi je veoma važno - zrelo i iskreno govori ova stasita djevojčica uz dječiji osmijeh na licu.

Želja joj je da uspije u sportu, ali ne želi zapostaviti obrazovanje i želi da završi školu, iako još nije odlučila koju srednju školu da upiše.

Kao odlična učenica sigurno neće imati teškoća da upiše školu za željeno zanimanje.

Nadija uskoro kreće na jedan izazovan i neizvjestan put za koji vjeruje da će je odvesti daleko do uspjeha, jer ima želju, volju i predispozicije da savlada sve prepreke i izazove na tom putu i da naporno učeći i vježbajući ostvari željene ciljeve i postigne zavidne sportske rezultate.