Nakon ozbiljnog baratanja sa brojevima, istraživač sa Univerziteta Britanske Kolumbije (UBC) osmislio je matematički model za održivu vremensku mašinu.

Ben Tipet, instruktor matematike i fizike u UBC-ovom kampusu Okanagan, nedavno je objavio studiju o izvodljivosti putovanja kroz vrijeme. Tipet, čija je oblast ekspertize Ajnštajnova teorija relativiteta, proučava crne rupe i naučnu fantastiku kada ne predaje. Koristeći matematiku i fiziku, stvorio je formulu koja opisuje metod putovanja kroz vrijeme.

- Ljudi smatraju da su putovanja kroz vrijeme nešto kao fikcija - kaže Tipet. - I skloni smo da mislimo da to nije moguće jer to zapravo ne radimo. Ali, matematički, to je moguće. 

- Otkako je H.G. Vels objavio knjigu "Putovanje kroz vrijeme" 1885. godine, ljudi su radoznali prema putovanju kroz vrijeme - a naučnici su radili na rješavanju ili opovrgavanju teorije - kaže on. Albert Ajnštajn je 1915. objavio svoju teoriju relativiteta, navodeći da su gravitaciona polja uzrokovana izobličenjima u prostoru i vremenu. Više od 100 godina kasnije, međunarodni tim fizičkih instituta i istraživačkih grupa (LIGO Scientific Collaboration) objavio je otkrivanje gravitacionih talasa generisanih sudaranjem crnih rupa milijardama svjetlosnih godina, potvrđujući Ajnštajnovu teoriju.

Podjela svemira na tri dimenzije, sa vremenom u odvojenoj dimenziji, nije tačna, kaže Tipet. Četiri dimenzije treba istovremeno zamišljati, tamo gdje su povezani različiti pravci, kao prostorno-vremenski kontinuum. Koristeći se Ajnštajnovom teorijom, Tipet kaže da zakrivljenost prostor-vremena predstavlja krive orbite planeta.

U „ravnom“ (ili nezakrivljenom) prostoru-vremenu, planete i zvijezde bi se kretale u pravim linijama. U blizini masivne zvijezde, prostorno-vremenska geometrija postaje zakrivljena i prave putanje obližnjih planeta će pratiti zakrivljenost i savijati se oko zvezde.

- Vremenski pravac prostorno-vremenske površine takođe pokazuje zakrivljenost. Postoje dokazi koji pokazuju da kako se približavamo crnoj rupi, vrijeme se kreće sporije - kaže Tipet. - Moj model vremenske mašine koristi zakrivljeno prostor-vreme, za savijanje vremena u krug za putnike, a ne u pravu liniju. Taj krug nas vraća nazad u prošlost.

Iako je ovu vrstu putovanja kroz vrijeme moguće opisati pomoću matematičke jednačine, Tipet sumnja da će neko ikada napraviti mašinu koja bi funkcionisala.

- H.G. Vels je popularizovao termin „vremenska mašina“ i ljudima je ostavio misao da će istraživaču biti potrebna „mašina ili posebna kutija “da bi zaista ostvario putovanje kroz vrijeme“ - kaže Tipet. - Iako je to matematički izvodljivo, još uvek nije moguće izgraditi prostorno-vremensku mašinu jer su nam potrebni materijali koje nazivamo egzotičnom materijom, da bi savili prostor-vrijeme na ove nemoguće načine, a oni tek treba da budu otkriveni.

Za svoja istraživanja, Tipet je stvorio matematički model Prohodnog akauzalnog retrogradnog domena u prostor-vremenu (Traversable Acausal Retrograde Domain in Space-time - TARDIS). Opisuje ga kao mjehur prostorno-vremenske geometrije koji nosi svoj sadržaj unazad i unaprijed kroz prostor i vrijeme dok obilazi veliku kružnu putanju. Mjehur se kreće kroz prostor-vrijeme, u nekim trenucima brzinom većom od brzine svjetlosti, omogućavajući mu kretanje unazad u vremenu.

- Proučavanje prostor-vremena istovremeno je fascinantno i problematično. Takođe je zabavan način upotrebe matematike i fizike - kaže Tipet. -Stručnjaci iz moje oblasti istražuju mogućnost matematičkih vremenskih mašina od 1949. I moje istraživanje predstavlja novu metodu za to.