Serija “Moj rođak sa sela” većim dijelom je snimana po istinitom događaju...

NATO bombardovanje Jugoslavije, koje je počelo 24. marta 1999. godine, moglo je da se dogodi šest mjeseci ranije da planove agresije nije osujetio general Jovan Milanović.

Njemu je u tome pomogao francuski major Pjer-Anri Binel, takođe obavještajac, koji je nabavio nacrte sa svim ciljevima koje je NATO planirao da gađa.

Francuske vlasti su protiv njega pokrenule postupak za izdaju. U svojoj odbrani saopštio je da se uopšte ne kaje, da mrzi SAD-e i da se bori za obnovu srpsko-francuskog savezništva. Osuđen je na pet godina zatvora.

General Jovan Milanović završio je vojnu akademiju i najviše vojne škole u Beogradu. Radio je u Upravi za ratno planiranje Generalštaba do 1985. godine.

Foto: printscreen/youtube

Radio je, takođe, kao šef kabineta načelnika Generalštaba. Od 1995. do 1998. godine bio je na mjestu ministra savjetnika u misiji SRJ pri EU. U oktobru 1998. otkriveno je da je vojni obavještajac i lišen je slobode. U pritvoru je proveo 49 dana.

Po povratku u zemlju radi kao zamjenik šefa vojne obavještajne službe.

Inače, u seriji “Moj rođak sa sela” lik pukovnika Vranića koga tumači Vojin Ćetković koncipiran je na osnovu Milanovićevog profila.

General je svojevremeno rekao: “Žao mi je što je serija prekinuta samo zato što tadašnjem državnom vrhu i Karli del Ponte nije odgovaralo da prikažu srpskog oficira koji brani svoju zemlju.”

I pored mnogo informacija, bio je potreban ključni dokaz i general Milanović je kao operativac krenuo u potragu.

- Paralelni pokušaji su bili da dođem do ključnog, izvornog plana na papiru. Da ne govorim kod koga sam sve bio, u pitanju je veliki broj ljudi. Svi su mi usmeno davali podatke, ali niko se nije usudio da mi da u pisanoj formi. Tako sam pozvao i francuskog oficira Pjer Anri Binela i zamolio ga da dođe na ručak i tako je započelo definisanje svih detalja kasnije sa agresijom - prisjeća se Milanović.

Dvadeset dvije godine kasnije, general u penziji Jovan Milanović je ponosan na svoja djela. Ponosan je, ali i razmišlja o detaljima svog službovanja u Briselu i posebno o sudbini Pjer Anri Binela.

- On je pokazao veliku hrabrost. Ja nisam bio siguran da li je svestan žrtve koju čini. Nosim njega i njegovu porodicu na duši. Zato što je učinio jedno delo koje, ne znam ko bi drugi i da li bi se ja usudio. Možda da, možda ne. Imam dilemu koja me prati i dan danas. Vi ste čuli za Vijetnamski sindrom. Američki oficiri koji su i danas živi se leče od toga. Mene je taj sindrom zahvatio pre nekoliko godina, ne u smislu da me strah od nečega, već jedna podsvest o kojoj ja pre toga nisam bio svestan. Meni je samo bilo bitno da sam te noći uradio to i posle mi ostalo nije bilo važno - kaže Milanović.