Prodajom posljednjih 40 konja arapske i bosansko-brdske pasmine novim gazdama u Foči i Bosanskom Petrovcu, prestala je da postoji čuvena ergela na Borikama kod Rogatice poslije više od 120 godina postojanja.

Na Borikama, malom raju na zemlji, samo nekoliko kilometara udaljenom od Rogatice, gdje raste gusta borova šuma, zimi duvaju jaki vjetrovi, a ljeti čarlijaju kroz borovo granje, krajem 19. vijeka osnovana je ergela za uzgoj konja arapske rase, a 1925. i autohtone bosanske brdske rase konja. To je bila jedina ergela ove vrste na Balkanu. 

Svoj puni sjaj doživjela je 70-tih i 80-tih godina prošlog vijeka.

Kad su se na ergeli dobijali visoko rasni konji po kojima su Republika Srpska (BiH) bile poznate ne samo u regionu, nego i mnogo šire, ti čuveni konji su pobjeđivali na brojnim takmičenjima i poljoprivrednim sajmovima.

Nekada je na ovoj ergeli galopiralo oko 400 grla konja, ali tom zlatnom vremenu ergele na Borikama, nažalost, došao je kraj.

Vremenom, mijenjala je vlasnike, trunila se i rasipala, a nakon otkupljena od preduzeća "Agrokombinat" doživjela je konačni krah. Zbog čestog mijenjanja vlasnika, od kojih niko nije znao da sačuva njeno najveće bogatstvo, konje, ova ergela izgubila je svoj sjaj. Niko od njih nije vidio ljepotu tih plemenitih živitinja, pa su često ostavljane gladne i držane u teškim uslovim, izložene hladnoći i vjetru. Tako je sa oko 400 grla ergela svedena na svega 40 konja. Stanovnici sela na Borikama ogorčeni su ovim dešavanjima, a posebno nebrigom lokalnih i republičkih vlasti za ove plemenite životinje i bogatstvo kojim je ova visoravan raspolagala, pogotovo jer se borički konj nalazi na grbu opštine Rogatica.

Ova ergela osnovana je s ciljem dobijanja krupnijih i masivnijih brdskih konja, a što bi se postiglo oplemenjivanjem arapske pasmine, pa se tako još 1895. godine počinje sa uzgojem arapskih konja sa najboljih evropskih ergela. Austrougarska je obezbijedila novac i stručnost jer je njihovoj vojsci, a i narodu bio potreban siguran konj. Na ovaj način je borička ergela bila jedina ove vrste na Balkanu. Prvobitno je ergela bila stacionirana na Butmiru kod Sarajeva, zatim je preseljena u Goražde i njena krajnja lokacija su bile Borike, koje su imale sve uslove za uzgoj. 

Ergela je pružala usluge jahanja, vožnje kočijom i saonicama. Mnoge poznate političke i estradne ličnosti su posjećivale ovo mjesto, kao što su Lepa Brena, Zdravko Čolić, a Bijelo dugme je zajedno sa pjesnikom Duškom Trifunovićem snimilo pjesmu za svoj drugi album "Šta bi dao da si na mom mjestu". Poznata pjesma "Požurite konji moji" koju je snimilo "Bijelo dugme", nastala je na Borikama. 

Danas se u ergeli na Borikama više ne čuje topot kopita, njisak konja, a i ne vide se usamljeni jahači. Tamo nema više ni ljudi ni konja. Ima još samo onog hladnog zimskog vjetra, visokih borova i tišine. Tek poneki domaćin rogatičkog kraja u svom vlasništvu još uvijek ima bosanskog-brdskog konja. Narodu ovog kraja ostaje sjeta i žal za izgubljenim biserom i nejasno pitanje zašto se spas od izumiranja bosansko-brdskog konja traži i pronađe negdje drugo, a ne u Borikama.