Vukovi sa Drine su bili jedna od najelitnijih jedinica Vojske Republike Srpske i udarna pesnica Prve zvorničke pješadijske brigade u sastavu Drinskog korpusa.
Jedinica je osnovana 25. maja 1992. u okolini Zvornika na inicijativu nekoliko dobrovoljaca sa krajiških ratišta, a osnovao ju je general Milenko Živanović. Imenu "Vukovi sa Drine" je kumovao Dragan Simonović zvani ''Beli vuk ''.
Prvi komadant jedinice je bio kapetan Mile Stanošević ''Kep'', dobrovoljac iz Srbije, koji je vodio jedinicu sve do pogibije 4. 7. 1992. kod sela Vitinica, između Sapne i Zvornika. Poslije njegove pogibije jedinicu preuzima Milan Jolović ''Legenda'' koji je mnogima ostao upamćen po rečenici koju je upućivao svojim borcima preko motorole: ''Opleti dolje, da čujem vukove kako zavijaju''.
Jedinica, po naredbi Drinskog korpusa, 8. maja 1993. ulazi u sastav podrinjskog odreda specijalnih snaga, kao manevarski bataljon Drinskog korpusa VRS.
Foto: odbrambeno-otadzbinskirat.blogspot.com
(Borac Vukova sa Drine)
Ratni put
"Vukovi sa Drine" učestvovali su u mnogim žestokim bitkama tokom cijelog rata.
Borbe sa 2. korpusom tzv. ARBiH iz pravca Sapne i Kalesije, potom borbe za oslobađanje Treskavice, Bjelašnice, Igmana te borbe u Podrinju i Birču. Jedinica, takođe, učestvuje u važnim operacijama VRS, kao što su ''Štit 94'' gdje u taktičnoj grupi 3 učestvuje u kontraofanzivi na bihaćkom ratištu. Potom operacija ''Krivaja 95'' kada VRS oslobađa Srebrenicu i Žepu u julu 1995. U tim borbama su "Vukovi sa Drine" desetkovali zloglasnu 28. muslimasku diviziju iz Srebrenice. Na zadnji borbeni zadatak, jedinica je upućena u jesen 1995. na krajiška ratišta u sklopu operacije ''Vaganj 95'' gdje vode borbe sa udruženim hrvatsko-muslimanskim snagama.
Foto: odbrambeno-otadzbinskirat.blogspot.com
(Vukovi sa Drine u okolini Drvara 1995.)
Da je ova izviđačko-diverzatska jedinica prolazila kroz najteža ratišta, govori i podatak da je kroz jedinicu prošlo 542 borca, 82 su poginula, kao i četiri komandira čete, osam komandira vodova, 11 komandira odjeljenja, dok su 323 borca ostali ratni vojni invalidi, a mnogi su ranjavani i po četiri-pet puta. Svega 16 boraca ove jedinice nije bilo ranjavano.
Mnogi borci jedinice su dobili odlikovanja kao što su Karađorđeva zvijezda, te druga odlikovanja za zaštitu srpskog naroda.