Sutra se navršava 27 godina od ubistva devet pripadnika Srpske vojske Krajine na Dinari koje su zarobili i ubili pripadnici hrvatskih snaga, a ubice koje su prekršile sve zakone i običaje ratovanja još nisu odgovarale za ovaj zločin ni pred domaćim ni pred međunarodnim sudovima, saopšteno je iz Dokumentaciono-informacionog centra "Veritas".

Devetoricu pripadnika Srpske vojske Krajine iz bukovičkih sela Bratiškovac, Ivoševac, Velika Glava, Ervenik i Kistanje zarobili su 26. jula 1995. godine pripadnici HVO-a i Hrvatske vojske na lokalitetu Medeno brdo na Dinari, a vezisti Srpske vojske Krajine "uhvatili" su razgovor na neprijateljskoj strani koji potvrđuje da su svi živi zarobljeni.

U saopštenju se podsjeća da je ubrzo počela i hrvatska vojno-policijska akcija "Oluja", koja je dovela do pada Republike Srpske Krajine i egzodusa krajiških Srba i do mnogo novih žrtava, pa je ova grupa sa Dinare pala u drugi plan.

Tokom 1998. godine, posredstvom Komisije za nestala lica Herceg-Bosne, stigla je vijest da su lovci na Dinari u jednoj vrtači, na lokalitetu Medeno brdo, uočili gomilu kostiju.

Predstavnici Komisije za nestala lica Republike Srpske, sa kolegama iz komisije Herceg-Bosne, ubrzo su otišli na izviđanje i uočili da je vrtača bila veoma duboka, pa su odlučili da prilikom izvlačenja kostiju na površinu angažuju helikopter Sfora, uz čiju su pomoć kosti iz vrtače izvučene 16. novembra 1998. godine i prebačene u Banjaluku.

U saopštenju se navodi da je iz te vrtače izvučeno šest skeleta, a tri su u aprilu 1996. godine ekshumirana iz masovne grobnice Kamen kod Glamoča.

Među kostima ekshumiranim iz vrtače na Medenom brdu identifikovani su posmrtni ostaci Zdravka Vujka i Milenka Radišića iz Velike Glave, Damira Manojlovića iz Ivoševaca, Milana Macure iz Kistanja, te Ljubomira i Milorada Urukala iz Bratiškovaca.

Iz masovne grobnice Kamen identifikovani su Marinko Kovačević i Vinko Kovačević iz Ervenika i Željko Eraković iz Bratiškovaca.

U to vrijeme u Republici Srpskoj se još nije radila identifikacija DNK metodom, a klasičnim putem kosti se nisu mogle potpuno razdvojiti, pa su porodice odlučile da ih sahrane zajedno na Perduovom groblju u Banjaluci.

"Veritas" navodi da lokacija na kojoj su pronađeni njihovi posmrtni ostaci u vrtačama na Dinari i povrede na pronađenim kostima, kao i tragovi na odjeći, obući i opremi, nesumnjivo ukazuju da su ubijeni poslije zarobljavanja i bačeni u vrtaču, odnosno u masovnu grobnicu, sa očitom namjerom da budu zatrti tragovi zločina.

Iako su ubice prekršile sve zakone i običaje ratovanja, što ih nesumnjivo svrstava u prvorazredne ratne zločince, za ovaj zločin još niko nije odgovarao ni pred domaćim ni pred međunarodnim sudovima, navedeno je u saopštenju.