Današanji dan veoma je značajan za srpski narod u Bosni i Hercegovini, jer je na dan Usekovanja glave Jovana Krstitelja, napisan najstariji pisani dokument na srpskom narodnom jeziku – Povelja Kulina bana. To je, zapravo, najstariji sačuvani diplomatski dokument pisan na narodnom srpskom jeziku i nikako ne može predstavljati kamen temeljac bosanske pismenosti i države, rekao je predsjednik Skupštine grada Istočno Sarajevo Miroslav Lučić, reagujući na nedavne tvrdnje iz Sarajeva da je Poveljom potvrđeno postojanje bosanske države i bosanskog jezika.

Lučić kaže da je Povelja napisana ćirilicom i počinje riječima „U ime oca i sina“, te da pojedinci, pa čak i institucije iz FBiH, ovo zanemaruju, odnosno, predstavljaju Povelju bez ovih jasnih hrišćanskih obilježja, što se, kako navodi, može smatrati falsifikovanjem istorije.

- Saznanja i činjenice koje su iznosili profesori, istoričari i lingvisti nesporno dokazuju da se ovaj dokument ne može dovesti u vezu sa postojanjem bosanske državnosti i tzv. bosanskog jezika - kaže Lučić.

- Srbi su često, pa evo i nakon posljednjeg rata u Bosni i Hercegovini, bili primorani da napuste gradove u kojima su vijekovima stvarali kulturu, tradiciju i pisali istoriju, ali to nikako ne znači da su spremni da se odreknu svog materijalnog i duhovnog bogatstva ili da će pristatati na brisanje tragova svog postojanja na ovim prostorima - naglasio je Lučić.

Povelja bana Kulina napisana je 29. avgusta, odnosno, 11. septembra (po novom kalendaru) 1189. godine. Predstavlja najstariji sačuvani diplomatski dokument pisan na narodnom srpskom jeziku. 

Godinu dana prije pisanja ove povelje, 1188. godine, rimski papa šalje dubrovačkom nadbiskupu plašt i potvrđuje stara prava crkve u Dubrovniku. U pismu pominje srpsku Bosnu: „regnum Servilie, quod est Bosna“ (srpska kraljevina koja je Bosna). Iz takvih okolnosti je proistekla i potreba za ovakvom poveljom koja je i prvi dokument ove vrste između nekog bosanskog vladara i vladara susjedne države. Svrha izdavanja povelje jeste garancija Kulina Bana prema dubrovačkim trgovcima i slobodnoj trgovini između njegove države i Dubrovačke Republike upućena dubrovačkom knezu Krvašu.

                                   TEKST POVELjE KULINA BANA:

„U ime Oca i Sina i Svetog duha. Ja, bosanski ban Kulin, obećavam Tebi kneže Krvašu

i svim građanima Dubrovčanima da ću vam biti pravi prijatelj od sada pa do vijeka. Držaću sa vama pravdu

i pravo povjerenje dokle god budem živ. Svi Dubrovčani koji hodaju gdje ja vladam mogu trgovati gdje god hoće i

kretati se gdje god žele, s pravim povjerenjem i pravim srcem bez bilo kakve obaveze, osim ako mi ko podari poklon

po svojoj volji. I da im moji časnici ne čine nikakvo nasilje.

I sve dok su u mojoj državi davaću im pomoć kao sebi koliko se može bez ikakve zle primisli; tako mi Bog pomogao i ovo sveto evanđelje.

Ja, Radoje banov pisar, napisah ovu knjigu banove povelje od rođenja Hristova hiljadu i sto osamdeset i devete godine, mjeseca avgusta u dvadeset i deveti dan, (na praznik) usekovanja glave Jovana Krstitelja.“