Na današnji dan 1994. godine poginuo je srpski junak Boško Perić Peša.

Komandant hrabre i disciplinovane specijalne jedinice koja je uspješno branila srpsku zemlju na mnogim frontovima širom Republike Srpske.

Boško Perić-Peša rođen je 1.11.1971. godine u selu Ražljevo u opštini Brčko, a nadimak je dobio po stricu.

Školovanje je započeo u rodnom selu, a bio je primjeran i vrijedan đak. Školovanje u elektrotehničkoj školi, smjer telekomunikacije nastavlja u Sloveniji, u Ljubljani, gdje je živio kod svoje sestre. Po završetku škole 1989. godine odlazi na služenje vojnog roka u Podgoricu, a iz JNA izlazi sa činom desetara i zapošljava se u Kopru.

Po izbijanju ratnih sukoba u Hrvatskoj, izazvan patriotskim osjećanjima vraća se u rodno mjesto, i to zadnjim vozom Ljubljana-Vinkovci. Povratkom u zavičaj, stavio se na raspolaganje tadašnjoj JNA. Prvo „vatreno krštenje“ mu je bilo u proljeće 1992. godine u oslobađanju Šamca, u okviru rezervnog sastava tadašnje JNA.

Pred početak rata u Brčkom, formirana je elitna jedinica „Crvene beretke“ po uzoru na jedinice kapetana Dragana u Kninu.

U toj jedinici se nalazio i Boško Perić. Već u prvim akcijama pokazao se kao hrabar borac, što dokazuje način na koji je prvi put ranjen, prilikom zauzimanja prigradskog naselja Klanac u Brčkom. Drugo ranjavanje u avgustu je izdržao na nogama, iako ga je broving pogodio u prsa, objavljeno je na Fejsbuk stranici "Vojska Republike Srpske".

Po izlasku iz bolnice osniva interventni vod koji tada broji 19 vojnika, učestvuje u probijanju Koridora koji je bio jedina veza sa zapadnim dijelom Republike Srpske.

U martu 1993. godine odlukom 1. posavske brigade VRS ujedinili su se interventni vodovi u jednu elitnu diverzantsku jedinicu. Nije bilo dileme ko će komandovati tom jedinicom.

Boško Perić Peša, bio je, čini se, predodređen za to mjesto. Predloženo je i da jedinica nosi njegovo ime „Peša“, kao simbol hrabrosti, časti i poštenja koji su krasili mladića koji će do kraja svog kratkog života na tijelu imati više rana nego proživljenih godina.

Šest puta ranjavan, 14. novembra 1994. godine Peša kreće u svoju posljednju akciju na sopstveni zahtjev, u pokušaju da spase 70 opkoljenih srpskih vojnika na brdu Lisača na Majevici.

U njegovoj neposrednoj blizini pada bomba, čiji geleri pogađaju junaka po cijelom tijelu i smrtno ga ranjavaju. Podlegao je nekoliko minuta nakon ranjavanja.

Za života je odlikovan Medaljom heroja Milana Tepića, a posthumno Ordenom Obilića.